آشنایی با کابل های مخابراتی و استاندارد کابل کشی (جلسه ۷)

جلسه هفتم: آشنایی با کابل های مخابراتی و استاندارد کابل کشیقرار است در این جلسه آموزشی ابتدا کابل های مخابراتی و همچنین رنگ بندی استاندارد کابل ها و بعد تجهیزات پست های مخابراتی و ابزارهای مورد نیاز و نحوه کار کردن را بصورت ابتدایی برای شما توضیح بدهیم.

آنچه در این مقاله می خوانید:

جلسه هفتم: آشنایی با کابل های مخابراتی و استاندارد کابل کشیپوسته کابل های مخابراتیخواندن اطلاعات کابل های مخابراتینحوه لخت کردن کابلپیدا کردن رنگ زوج سیم های کابل مخابراتیعلت به هم تابیدگی کابل های شبکهچه مقدار از سر کابل را باید جدا کنیم؟تاباندن زوج های کابل ۱۶تاباندن زوج های کابل ۵۰ابزار های مورد نیاز برای کابل کشینحوه ی کار کردن با آچار سوکت زننحوه ی پانچ کردن روی سیم های تخت پاناسونیک به چه صورت است؟پانچ کردن زوج سیم هاکار با ترمینال کروز و قیچی کروزلخت کردن کابل هاوارد کردن کابل به ورودی ترمینالاتصال فیوز کروزآیا می توانیم جای رنگ زوج سیم ها را در ترمینال جابجا کنیم؟آیا حتماً باید از ترمینال کروز استفاده کنیم؟کار با فیوز ترمینال کروز و پست مخابراتیفیوز چه کاربردی دارد؟چرا از فیوز استفاده می کنیم؟ساختار پریز به چه صورت است؟فیوز را چطور به تلفن متصل کنیم؟ کار با فیوز روی پست مخابراتیآیا می توانستم به جای سر سوکت مستقیم دو رشته سیم را روی پورت اول پانچ کنیم؟سیم رانژه یا سیم ارتباطی بین کابل ها تفاوت ترمینال سفید و قهوه ایجمع بندی

پوسته کابل های مخابراتی
همانطور که در جلسات آموزشی قبلی توضیح دادیم، کابل های مخابراتی را از لحاظ پوسته و مقاومت تقسیم می کنیم. پوسته آنهایی که در فضای بیرون و در معرض باد و باران هستند حتماً باید رنگ مشکی باشد که بسیار مقاومت دارند و کابل هایی که داخل ساختمان استفاده می شوند کابل های رنگ طوسی هستند. کابل هایی به رنگ ابی هم داریم که این ها کابل شبکه هستند و در انتهای همین مبحث آموزشی به آنها می پردازیم.

خواندن اطلاعات کابل های مخابراتی
کابل های طوسی از دو زوج شروع می شوند و به صورت دو زوج ، چهار زوج ، شش زوج و ده زوج ، پانزده زوج یا هجده زوج، ۲۰ زوج، ۲۵، ۳۰ و به همین ترتیب بالا می روند.
روی تمام کابل های مخابراتی، اطلاعاتی در مورد کابل نوشته شده مثلا اگر روی یک کابل نوشته شده ده زوج قزوین و صفر شش یعنی سطح مقطع مس کابل شش دهم میلیمتر است و اگر نوشته شده ۱۰x2x6 یعنی ده تا دو زوج دارد و هرکدام هم شش دهم میلیمتر سطح مقطع دارند.

نحوه لخت کردن کابل
فرض کنید با یک کابل ده زوج بخواهیم کار را شروع کنیم. اولین نکته نحوه کندن پوسته کابل است یا اصطلاحاً لخت کردن کابل.
برای کندن پوسته کابل از سیم چین استفاده نکنید چون کابل های مخابراتی معمولاً شیلد ندارند و کابل های طوسی فقط فویل دارند. بنابراین، برای اینکه خود کابل آسیب نبیند و در پست های مخابراتی اتصالی نداشته باشد، از سیم چین استفاده نکنید یا اگر هم استفاده می کنید با دقت بالا پوسته کابل را به آرامی جدا کنید.
اما یک سری ابزارهایی داریم که با استفاده از آن ها به راحتی می توانید پوسته کابل را جدا کنید که اصطلاحاً لخت کن سیم به آن می گویند. البته در پروژه ها معمولاً از کاتر استفاده می شود چون مثلاً برای یک کابل پنجاه نمی شود از ابزار دیگری استفاده کرد. به همین خاطر همیشه از کاتر استفاده می کنیم.
زمانیکه از کاتر استفاده می کنید دقت کنید که فقط یک خط روی پوسته ی کابل بیندازید و حداقل به اندازه بیست سانت فاصله بدهید.

موقعی که می خواهیم پوست کابل مخابراتی را جدا کنیم هرگز با کاتر این کار را نمی کنیم چون اگر بیشتر از خط انداختن به پوسته کابل فشار بیاورید لبه ی کاتر، پوسته زوج سیم ها را داخل کابل زخمی می کند و بعداً باعث اتصالی در پست های مخابراتی می شود.
 پس فقط روی کابل خط بیندازید و با چند بار خم و راست کردن، قاعدتاً پوسته از کابل جدا می شود.
فویلی که زیر کابل است نباید آسیب ببیندد. پس پوسته کابل را بدون اینکه این فویل بریده شود جدا کنید چون اگر فویل شما بریده شود قطعاً خود کابل و زوج سیم ها را هم بریدید و به آنها آسیب رساندید. بعداً می توانید فویل را جدا کنید.
زمانیکه پوسته کابل را از کابل جدا کردیم فویل را نیز می توانیم جدا کنیم. یک سیم به عنوان ارت و یک پلاستیک دور کابل پلاستیک دیده می شود که باید آن را هم جدا کنیم و در نهایت با سیم چین، باز می کنیم تا زوج سیم هایی که داخل کابل است، را ببینیم.
پیدا کردن رنگ زوج سیم های کابل مخابراتی
زوج سیم ها در کابل مخابراتی به همدیگر تابیده شده اند اما این تاب بسیار بسیار کم است و به راحتی از همدیگر جدا می شوند. اما در کابل شبکه، زوج سیم ها آنچنان به هم تابیده شده اند که به هیچ عنوان از همدیگر جدا نمی شوند.
یکی از فرق های کابل شبکه با کابل های مخابراتی هم همین است. پس کابل های شبکه کاملاً به هم تابیده شده اند اما کابل های مخابراتی خیلی کم به هم تابیده شده اند اگر دقت نکنید از هم جدا می شوند.

شما باید رنگ ها و زوج سیم ها را در کابل پیدا کنید. چون مثلاً در یک کابل ده زوجی، پنج تا رشته سفید مشترک وجود دارد به صورت سفید آبی، نارنجی سفید، سبز سفید، سفید قهوه ای و سفید طوسی و پنج تای دیگر هم قرمز مشترک دارند.علت به هم تابیدگی کابل های شبکه
اگر قرمز هر کدام از این ها با قرمز دیگری اشتباه بشود بعداً در زوج یابی و انتقال بوق یا دیتا به مشکل برخورد می کنید.
پس تاکید می کنم حتماً کابل را حداقل ۲۰ الی ۳۰ سانت در نظر بگیرید تا بتوانید این زوج سیم ها را پیدا کنید.
پس از پیدا کردن زوج ها اولین گام این است که هر زوجی را به ترتیب به همدیگر بتابانید. برای تاباندن، ابتدا دستمان را پایین کابل نگه میداریم و با دست دیگر کابل را می چرخانیم. با این روش، دیگر به هیچ عنوان از همدیگر جدا نمی شوند.

چه مقدار از سر کابل را باید جدا کنیم؟
زمانیکه می خواهید پوسته کابل را بکنید حداقل بهتر است ۳۰ سانت را در نظر بگیرید. چون در غیر اینصورت نمی توانید تشخیص بدهید که چند رشته سیم سفید دارید و کدام مربوط به آن زوج سیمی است که از سر دیگر کابل روی آن بوق فرستاده شده است. پس حداقل ۲۰ الی ۳۰ سانت را از پوسته ی کابل جدا کنید.
البته در کابل های کوچک مثلاً چهار زوجی، پانزده سانت هم لخت بشود، کفایت می کند و نیازی نیست حتماً بیست سانت یا سی سانت لخت شود. اما هرچه زوج کابل بیشتر باشد باید بیشتر کابل را لخت کنید.

کابل های شبکه

کابل های شبکه، کلا ۴ زوج هستند و تمام کابل های شبکه، تعدادشان چهار زوج است. اما کابل های مخابراتی از ۲ زوج هستند به بالا. ضخامت کابل مخابراتی و کابل شبکه با هم متفاوت است. یک کابل شبکه ی معمولی از کابل تلفن چهار زوج ضخامت بیشتری دارد.
تاباندن زوج های کابل ۱۶
فرض کنید یک کابل ۱۶ زوج کرمان که روی آن نوشته ۱۶*۲*۰.۵ را در اختیار داریم. این کابل، نیم میلیمتر سطح مقطع دارد. اگر سر کابل را به اندازه حدوداً ۲۰ سانت جدا کنیم باید همه زوج ها را به هم بتابانیم که اشتباه نشوند.
همانطور که گفتیم رنگ های اصلی با سفید شروع می شوند بعد قرمز و بعد مشکی است.
پس اگر بخواهیم ترتیب آن را رعایت کنیم با سفید آبی شروع می شود و به ترتیب زیر جلو می رویم:

سفید آبی
سفید نارنجی 
 سفید سبز 
 سفید قهوه ای
 سفید طوسی
 قرمز آبی
 قرمز نارنجی 
 قرمز سبز
 قرمز قهوه ای
 قرمز طوسی
 مشکی آبی 
 مشکی نارنجی 
 مشکی سبز
 مشکی قهوه ای
 مشکی طوسی
زرد آبی

 این می شود ترتیب یک کابل ۱۶ زوجی.
تاباندن زوج های کابل ۵۰
در جلسه آموزشی قبلی، گفتم که کابل هایی که از ۲۵ زوج بیشتر باشند به چه صورتی هستند. در واقع یک کابل ۵۰ زوجی می شود دو کابل ۲۵ زوجی. یعنی پوسته کابل را که جدا کنید، داخل کابل دو دسته ۲۵ زوجی دارید. یک دسته که نوار سفید آبی یا کلا آبی دور آن پیچیده شده و یک دسته دیگر هم با نوار نارنجی به همدیگر بسته شده اند.
رنگ زوج ها، کاملاً مثل هم است یعنی دقیقاً از یک شروع شده تا ۲۵ و دومی هم از یک شروع شده تا ۲۵. حالا اگر صد هم باشد چطور می شود دو تا دسته ی دیگر مثل این ها اضافه می شود. رنگ نوار دسته بعدی سبز و دسته بعدی، قهوه ای است که البته به ندرت استفاده می شود معمولاً شما در پروژه های خود، از کابل ۲۵ زوج استفاده می کنید و معمولاً از ۲۵ زوج به بالا استفاده نمی شود.

ابزار های مورد نیاز برای کابل کشی
ابزارهایی که مورد نیاز شما است، شامل موارد زیر می شود:

گوشی تست
قیچی
آچار سوکت زن
سیم چین
کاتر
فازمتر

آچار سوکت زن سایزهای مختلفی دارد و پیشنهاد می کنیم که برند پروسکیت یا برند تایکو را بخرید که کیفیت آنها فوق العاده است. تایکوها قیمت بالاتری دارند اما به هر حال باید دستگاه سوکت زن خوبی تهیه کنید تا دوام و کارایی مناسبی داشته باشد. قیچی کروز یا دستگاه پانچ سیم ها روی ترمینال کروز را نیز باید از جنس خوب تهیه کنید که تیغ های خوبی داشته باشد و بتوانید به راحتی سیم ها را پانچ کنید.
دو ابزار جانبی هم دارد:
یکی قلاب است که برای بیرون کشیدن سیم ها است و در آینده در پست های مخابراتی آن را به شما نشان می دهم.
یکی دیگر هم که کار فاز تر را انجام میدهد و زمانی که فازمتر نداشته باشید می توانید از آن استفاده کنید. گوشی تست، یک گوشی آنالوگ است که چون سایز کوچکی دارد می تواند برای ما کارایی داشته باشد.
نحوه ی کار کردن با آچار سوکت زن
با آچار تایکو هم میتوانیم RG11 را پانچ کنیم هم RG45. اگر دقت کنید می بینید که سر سوکت چهار پین دارد.

در جلسات آموزشی بعدی متوجه می شوید که دو پین وسط و دو پین بغل چه کاری را برای ما انجام می دهند.

ما در سانترال ها مخصوصا آنالوگ یا دیجیتال یا هایبرید پاناسونیک فقط از همین سر سوکت استفاده می کنیم.
نحوه ی پانچ کردن روی سیم های تخت پاناسونیک به چه صورت است؟
سیم های تختی که در بازار است را می توانید خریداری کنید، مقداری از ان را بریده و پانچ کنید.
دستگاه سوکت زن دو بخش دارد: قسمت ابتدای تیغه ها دو تا تیغه روی همدیگر قرار گرفته که وقتی شما کامل فشار بدهید، بین آن ها، یک فاصله ای است و در این فاصله اگر کابل را قرار داده، فشار بدهیم و بیرون بکشیم، پوسته کابل جدا می شود.

انتهای تیغه نیز، قطع می کند و حالت کاتر دارد و بسیار هم تیز است.
فقط کافی است، کابل را قرار بدهید و بکشید، پوسته کابل جدا می شود.
سپس، سر سوکت را قرار میدهیم و تفاوتی ندارد که سیم ها سوکت را از کدام طرف می گیرید. فقط باید کامل فشار بدهید که از بالا چهار پین و ۴ رنگ کابل زوج سیم ها دیده بشود. بعد آچار را قرار می دهید و با یک فشار کوچک، پانچ می شود.

به این ترتیب، باید بتوانید سر سوکت RG11 را با سیم تخت پاناسونیک در عرض ۵ ثانیه یا ۱۰ ثانیه پانچ کنید.
پانچ کردن زوج سیم ها
 فرض کنید یک کابل چهار زوجی مخابراتی در اختیار داریم و می خواهیم روی RG11 پانچ کنیم. اگر بخواهیم سفید آبی و سفید نارنجی را سر سوکت بزنیم، استاندارد به این صورت است که یک زوج باید وسط قرار بگیرد و زوج بعدی دوطرف آن.
پس یک زوج سفید آبی داریم که ابتدا باید حتماً در هم تابیده بشوند که سفید این زوج با سفید زوج دیگر اشتباه نشود.
سپس سفید آبی و سفید نارنجی را کاملاً با دستمان می کشیم و صاف می کنیم. حالا سفید آبی را می گذاریم برای دو پین وسط و زوج سفید نارنجی به این ترتیب قرار می گیرد که سفید آن روی پین سمت چپ و نارنجی روی پین سمت راست. این قانون حتماً باید اجرا شود.

 سپس با تیغه آچار، زوج سیم ها را برش میزنیم که کاملاً صاف صاف بشود. اگر با سیم چین برش بزنیم قسمت مس زوج سیم ها آسیب می بیند و له می کند وقتی که له بکند وقتی بخواهد این را وارد سر سوکت بکنید به مشکل برخورد می کنید چون دیگر وارد پین نمی شود. اما اگر با خود ابزار این کار را انجام بدهید چون تیغه دارد و کاملاً مشابه کاتر است مشکلی نخواهید داشت.

 پس، جلوی سر سوکت را نگاه می کنیم که چهار رنگ مشخص شود سپس با آچار پانچ می کنیم.
دقت کنید که اول کابل را کامل بکشید تا صاف بشود. همانطور که گفتیم حتماً یک زوج باید وسط باشد زوج دیگر در دوطرف قرار بگیرد.
در نهایت جلوی سرسوکت را نگاه کنید که رنگ سیم ها دیده بشود که کاملاً پانچ شده باشد.
اگر ابزارتان خوب باشد نیازی به دوباره کاری نخواهد بود ولی اگر ابزارتان خوب نباشد ممکن است این قسمت مشکل داشته باشد و مجبور شوید چندین بار سر سوکت را خراب کنید. پیشنهاد می کنم که همیشه از ابزار درجه یک استفاده کنید.
کار با ترمینال کروز و قیچی کروز
برای کار با ترمینال کروز، آچار پانچ یا قیچی کروز و ابزار سوکت زن را نیاز داریم.
اگر داخل ترمینال کروز را نگاه کنید، دو پلیت می بینید که روی همدیگر قرار گرفته اند و هر یک از این پورت های روی پلیت بالا با پایین متصل است. این ساختار یک ترمینال کروز است.

در جلسات قبلی گفتیم که کار ترمینال کروز برقراری ارتباط بین زوج سیم ها و کابل های مخابراتی است.
اگر ما یک زوج سیم را از بالا پانچ کنیم و زوج سیم دیگری را به پایین پانچ کنیم، در نهایت دو زوج سیم به همدیگر متصل می شوند. هرسوالی که داری در انجمن مطرح کن
برای اتصال کابل روی ترمینال کروز مراحل زیر را طی می کنیم:
لخت کردن کابل ها
فرض کنید، یک کابل مخابراتی داریم. پس از اینکه سر کابل را از هم جدا کنیم باید از آچار استفاده کنیم.
با فشار دادن آچار اگر دقت کنید بین دو تیغه فاصله ای وجود دارد که گفتیم برای سیم های تخت پاناسونیک است اما قسمت عقب تر آچار، برای جدا کردن پوسته کابل است که با آن می توانید پوسته کابل را جدا کنید.
اما همانطور که پیش از این گفتیم بهتر است از کاتر استفاده کنید و فقط روی بدنه کابل را خط بیاندازید چون امکان دارد به کابل آسیب بزنید و با کاتر بهتر می شود تنظیم کرد.
گاهی اوقات با استفاده از آچار، فویل هم جدا شده و عملاً احتمال دارد به خود زوج سیم ها هم آسیب برسد. با تمرین کردن کاملاً متوجه می شوید که چطور کابل را به صورت صحیح و سالم لخت کنید.

 وقتی پوسته کابل را جدا می کنید اول از همه سیم ها را به هم بتابانید که دیگر مشکلی پیش نیاید.
فرض کنید دو کابل داریم و می خواهیم سفید سبز یک کابل را به سفید سبز کابل دیگر اتصال بدهیم. اگر ترمینال کروز نبود باید پوسته ها را جدا می کردید و بعد به همدیگر می تاباندید سپس از چسب برق استفاده می کردید. اما با وجود ترمینال کروز دیگر این کار را نمی کنیم.
وارد کردن کابل به ورودی ترمینال
ترمینال کروز دو جهت دارد: بالا و پایین.

جهت بالا، ورودی است و کابل های ورودی، مثل کابل سانترال یا کابل های خطوط شهری که مخابرات به شما تحویل داده است یا کابل های داخلی ساختمان همه بالا پانچ می شوند.
 جهت پایین مخصوص سیم های رانژه است. اینکه سیم های رانژه چه کاری می کنند در قسمت آموزش پست مخابراتی برای شما توضیح می دهیم.
فرض کنید مثلاً کابل اول ورودی است و یک بوق دارد پس آن را بالای ترمینال قرار می دهیم که نیاز به قیچی کروز داریم.
 قیچی کروز به صورت عمود قرار می گیرد. البته معمولاً شما قرار نیست کابل ها را روی ترمینال پانچ کنید بلکه باید روی پست مخابراتی این کار را انجام بدهید.

به هرحال، قیچی کروز روی پست و کاملاً روی فریم عمود است. پس از اینکه قیچی بصورت کاملاً عمود قرار گرفت با یک فشار کوچک، یک صدایی می کند و هم سیم را داخل پلیت قرار میدهد و هم اضافی را می برد.
 سیم بعدی را نیز در جای خودش در قسمت بالا پانچ می کنیم.
فرض کنید بخواهیم سفید سبز را به قسمت پایین اتصال بدهیم کافی است که با همین روش دوباره به سیم ها را وارد ترمینال کنیم و درنتیجه سفید سبز بالا به سفید سبز پایین متصل شد.

اتصال فیوز کروز
در جلسه آموزشی قبلی گفتیم که فیوز کروز هم داریم که در وسط، جای قرارگیری فیوز کروز است که در آموزش های بعدی بیشتر به آن می پردازیم.

آیا می توانیم جای رنگ زوج سیم ها را در ترمینال جابجا کنیم؟
 در سانترال های خیلی قدیمی که مثبت و منفی داشتند، جابجا کردن زوج سیم ها اشکالاتی را ایجاد می کرد. اما الان می شود گفت که هیچ سانترالی نیست که جابجایی این زوج سیم ها، در هر زوج تاثیری داشته باشد.
بنابراین، اگر روی سانترال پاناسونیک یا در برندهای دیگر بخواهید کار کنید هیچ فرقی نمی کند که رشته سیم ها را جا به جا بگذارید حتی روی سیم های تخت پاناسونیک هم همین است و ممکن است دو تا سیم برعکس پانچ شده باشند. پس اگر جای رشته سیم ها جا به جا بشود هیچ مشکلی پیش نمی آید نگران این مسئله نباشید.
آیا حتماً باید از ترمینال کروز استفاده کنیم؟
 متصل کردن یک یا دو سیم بدون استفاده از ترمینال کروز شاید به چشم نیاید ولی اگر شما صد زوج سیم یا پانصد زوج سیم یا هزار زوج سیم داشته باشید و قرار باشد در پنج ساعت این ها را به هم ارتباط بدهید آیا می شود همه سیم ها را روکشش را بکنید و به همدیگر بتابانید و بعد از چسب برق استفاده کنید؟ مطمئناً امکان پذیر نیست. ترمینال کروز مخصوصاً در پروژه های بزرگ، کار ما را بسیار راحت کرده است.
پیشنهاد من این است که کلاً اگر جایی ترمینالی متفاوت از ترمینال کروز دیدید، آن را حذف کنید و حتماً از ترمینال کروز استفاده کنید. مگر اینکه کارفرما مخالفتی داشته باشد. در غیر این صورت، ترمینال را عوض کنید چون عیب یابی روی مدل های دیگر، کار سختی است.

ترمینال های دیگر ساختار خیلی ساده ای دارند. اگر سیم ها را به هم بتابانید می توانید از پیچ ها برای برقراری ارتباط استفاده کنید. در هر صورت، اگر سیگنال یا اینترنت باشد قطعاً ترمینال های دیگر باعث تضعیف سیگنال هم می شود و در کل بهتر است از ترمینال کروز استفاده کنید.
کار با فیوز ترمینال کروز و پست مخابراتی
در این بخش از آموزش ابتدا در مورد فیوز توضیح داده و بعد به سراغ پست مخابراتی می رویم. در آموزش قبلی گفتیم هر زوج سیم را با استفاده از ده پورتی که روی ترمینال موجود است می توان به یک زوج سیم دیگر اتصال داد و در وسط نیز جای قرارگیری فیوز است.
فیوز چه کاربردی دارد؟
فیوز در عمل، ارتباط زوج سیم بالا و پایین را برای ما برقرار می کند. اگر یک فیوز را باز کنید،  خازن و دیود را داخل آن مشاهده می کنید که کار امنیت را نیز روی پورت ها انجام می دهد.

اگر یکی از پورت ها برق داشته باشد، فیوز می سوزد و با قسمت پایین ارتباط را برقرار نمی کند. در اصل کار فیوز این است که اگر پورتی برق داشته باشد ارتباط آن را با زوج سیم پایین قطع می کند.
چرا از فیوز استفاده می کنیم؟
می توان برای پیدا کردن زوج سیم ها، عیب یابی ها، راه اندازی تلفن ها و داخلی ها از این قابلیت فیوز استفاده کرد.
 زمانیکه یک گوشی تست تهیه می کنید، داخل آن یک فیوز قرار دارد که به آن، سیم متصل است. در حقیقت دو دیود داخل فیوز را با دو رشته سیم به هم متصل می کنند.

 دو رشته سیم دیگر که از فیوز آویزان است یکی به پلیت سمت چپ و دیگری به پلیت سمت راست متصل می شود. پس با اتصال فیوز، پلیت زیر به پلیت بالا متصل می شود.

سیمی که به فیوز وصل کردیم را می توانیم به یک تلفن یا گوشی تست متصل کنیم و وقتی که شما این فیوز را داخل یک ترمینال قرار بدهید، هر بوقی که داشته باشد به این دو پلیت وارد شده، سپس به رشته سیم منتقل شده و در نهایت به تلفن تست شما یا گوشی تست شما وصل می شود که روی گوشی نیز نشان داده می شود که چه بوقی یا دیتایی یا سیگنالی دارد و با استفاده از آن شما می توانید در شبکه های مخابراتی، راه اندازی های داخلی را انجام داده یا عیب یابی ها را انجام بدهید.
پس با استفاده از  یک فیوز می توانیم عیب یابی ها یا راه اندازی داخلی ها را انجام بدهیم که به کارمان سرعت بدهد و این خیلی برای ما مهم است.
فرض کنید که روی پورت یک ترمینال، یک خط شهری وصل کردیم که شماره ای دارد وقتی که فیوز را در محل مشخص شده قرار می دهیم، آن بوق دقیقاً وصل می شود به گوشی تست و در نهایت گوشی تست روشن می شود و می توانیم شماره گیری کنیم. بنابراین، دیگر نیازی نیست که یک سیم به ترمینال پانچ کنیم و بدون اینکه سیمی پانچ شود، بوق انتقال پیدا می کند به گوشی تست. کاربرد فیوز به همین سادگی است.

ساختار پریز به چه صورت است؟
پریز ها انواع مختلفی دارند که متداول ترین آنها، پریز تکی و پریز دو قلو است که اولی برای یک تلفن و دومی برای دو تلفن استفاده می شود.
در پریز تکی، چهار رشته سیم داریم، استاندارد به این صورت است که معمولاً قرمز و سبز وصل شده اند به دو پین وسط و آن دو پین وسط دقیقاً روی سر سوکت  Rj 11 نیز همان دو پین وسط است که معمولاً رنگ آنها، قرمز و سبز می باشد. رنگ دو پین کنار، مشکی و زرد است.

وقتی شما روی قرمز و سبز بوقی را ارسال کنید دقیقاً به دو پین وسط داخل این سر سوکت انتقال پیدا می کند و وقتی که شما یک سیم تخت پاناسونیک را به اینجا متصل کنید روی دو پین وسط انتقال پیدا می کند و می توانید به یک تلفن آنالوگ یا تلفن رومیزی خانگی وصل کنید و بوق را متوجه بشوید. این، ساختار کلی پریز است.
پس هر پریز تلفن، چهار رشته سیم دارد: دو رشته وسط معمولا قرمز و سبز هستند و شماره هایشان هم دو و سه است و مشکی و زرد که دو طرف هستند و با شماره یک و چهار می شناسیم. اما سیم های تخت پاناسونیک معمولاً دو تایی هستند و فقط قرمز و سبز دارند و دو تای بعدی خالی است.

 ولی اگر سیم، چهار تایی باشد پس چهار عدد پین دارد دو تای وسط قرمز و سبز است و دو تای کنار آن، زرد و مشکی است. حالا از سمت چپ شروع کنیم یا از راست می شود:

یک: زرد
دو: قرمز
سه: سبز
چهار: مشکی

ترتیب شماره ها، از چپ به راست یا از راست به چپ فرقی نمی کند. در زوج سیم ها می شود ترتیب هر کدام را جا به جا کرد.
پس ساختار یک پریز تلفن به این صورت است که اگر روی قرمز و سبز، بوقی را ارسال کنم دقیقاً روی دو پین وسط ارسال می شود و وصل می شود به یک سیم تخت پاناسونیک و در نهایت گوشی ما روشن می شود.
فیوز را چطور به تلفن متصل کنیم؟
با استفاده از فیوز که به سیم قرمز و سبز متصل شده و در نهایت به سرسوکت وصل شده است، اگر تلفن معمولی یا تلفن تست را به پریز وصل کنیم، بوقی که به فیوز منتقل شده دقیقاً به گوشی انتقال پیدا می کند.
در بخش بعدی که روی پست های مخابراتی کار می کنیم، بیشتر برایتان توضیح می دهیم و در کارگاه نیز به صورت عملی با آنها کار خواهیم کرد.
 کار با فیوز روی پست مخابراتی
فرض کنید یک ترمینال قهوه ای داریم و در پایین آن مشاهده می کنید که ترمینال خطوط شهری پانچ شده و مخابرات دقیقاً روی این کابل، خطوط شهری را به ما تحویل داده است.

چهار زوج داریم که طبق استاندارد سفید آبی، سفید نارنجی، سفید سبز، سفید قهوه ای را روی این ترمینال پانچ کردیم. پس، چهار خط شهری را می توانیم روی پست داشته باشیم. زوج سیم های قسمت پایین ترمینال، زوج سیم های رانژه یا سیم های ارتباطی هستند که در مورد آن ها بیشتر صحبت می کنیم.

همچنین یک عدد تلفن پاناسونیک اسپیکر دار را در نظر بگیرید که برق آن از طریق باتری تامین می شود. قبل از اینکه تلفن را وصل کنیم، اگر اسپیکر را بزنیم چون هیچ اتصالی ندارد، هیچ بوقی نیز شنیده نمی شود. گوشی تست، اسپیکر ندارد و تا حدودی کار شما را سخت می کند به همین خاطر ما از این گوشی با اسپیکر استفاده کردیم که صدای بوق و موارد دیگر را راحت بشنوید.  
همانطور که در بخش قبل گفتیم، فیوز، دو پلیت دارد: چپ و راست. حالا اگر این فیوز را به پرت یک خط شهری وصل کنیم، هر بوقی که در آن پلیت ترمینال باشد به این فیوز انتقال پیدا می کند سپس به سیم در مرحله بعد به دو پیچ و در نهایت وصل می شود به دو سیم که در میان راه، سیم تلفن و گوشی تست راه اندازی می شود.

 بعد از اینکه گوشی را به ترمینال متصل کردیم، اگر دکمه اسپیکر را بزنیم، بوق داریم و اگر فیوز را قطع کنیم، بوق نیز قطع می شود تا زمانیکه،  فیوز را مجددا وصل کنیم.
پس به همین راحتی، با استفاده از ترمینال روی پست مخابراتی و یک فیوز، خط شهری را که روی پورت یک بود، به تلفن وصل کردیم.
پس با یکی از کاربردهای فیوز شما آشنا شدید که به راحتی می توانید هربوق یا دیتایی را روی گوشی تان انتقال بدهید.
آیا می توانستم به جای سر سوکت مستقیم دو رشته سیم را روی پورت اول پانچ کنیم؟
بله می توانستیم اما اگر می خواستیم به پورت دوم متصل کنیم، دوباره باید سیم را در می آوردیم و روی بعدی پانچ می کردیم. در نتیجه، طول کابل کوتاه و کوتاه تر میشد.
همچنین اگر شما صد ترمینال داشته باشید با این روش نمی توانید آن ها را به سرعت تست کنید. در صورتیکه با استفاده از فیوز به راحتی می توانیم تست کنیم و ببینیم روی کدام پورت، بوق داریم و روی کدام نداریم.
سیم رانژه یا سیم ارتباطی بین کابل ها 
 پیش از این گفتیم که ترمینال دو ردیف دارد: ردیف بالا و پایین. ردیف بالا ترمینالی است که کابل های ورودی یا کابل های سانترال روی آن قرار می گیرد و ردیف پایین برای سیم رانژه است.  فرض کنید روی پورت اول، یک داخلی داریم و این داخلی را می خواهیم انتقال بدهیم به یک ترمینال دیگر.
از ردیف پایین، یک سیم را خارج کرده و ارتباط می دهیم به ترمینال بعدی. به این ترتیب، این بوق کاملاً انتقال پیدا می کند.
به سیمی که بوق را از یک ترمینال به یک ترمینال دیگر انتقال می دهد، سیم رانژه یا سیم ارتباطی می گوییم.

به خاطر داشته باشید که سیم های اصلی به هیچ عنوان در قسمت پایین ترمینال قرار نمی گیرند. بلکه سیم های اصلی همه به پلیت بالای ترمینال وصل می شوند و پلیت پایین، مخصوص کابل رانژه است. هر زوج سیم، حالا هر رنگی که داشته باشد می تواند یک سیم رانژه برای ما باشد.
سیم رانژه فقط و فقط برای این به کار می رود که نظم و ترتیب داخل پست وجود داشته باشد و عیب یابی یا راه اندازی اولیه سریع تر انجام شود تا نظم و آرایش پست بهم نریزد.
تفاوت ترمینال سفید و قهوه ای
نکته ای که در مورد ترمینال ها باید بدانید این است که تفاوت ترمینال قهوه ای و سفید در این است که در ترمینال سفید، زوج سیم های بالا به پایین به صورت پیش فرض اتصال ندارد که البته به دلیل امنیت بیشتر است.
بنابراین، اگر زمانی سیم ها را روی ترمینال قهوه ای پانچ کردید اما پس از اتصال گوشی تست، بوق نداشتید به این علت است که زوج سیم های بالا و پایین به هم متصل نشده اند و باید فیوز را متصل کنید. در جلسات بعدی این موارد را بیشتر برای شما توضیح میدهیم.
جمع بندی
تا این مرحله با پست مخابراتی، انواع ترمینال ها، فیوز و گوشی تست آشنا شدیم و کار کردیم. قطعاً نکات دیگری نیز وجود دارد که در یک جلسه آموزشی نمی توان گنجاند. به عنوان مثال، نکاتی که در بخش عیب یابی پروژه ها با آنها سرو کار دارید را باید یاد بگیرید و کامل مسلط شوید.
 در بخش بعدی، سیستم پریز ها و داخلی ها را توضیح می دهیم و سپس با دستگاه سانترال ۸۲۴ کار می کنیم  تا درباره راه اندازی انواع داخلی ها نیز صحبت کنیم.  
تمام ترمینال ها، کابل های سانترال و کابل های داخل کارگاه یا داخل پروژه ای که درباره آن صحبت می کنیم، در کارگاه آموزشی ISG به صورت عملی به شما نشان داده می شود.
در دوره آموزش زیرساخت مخابراتی، علاوه بر اینکه ساختار کلی پست های مخابراتی را توضیح دادیم و تمام راهکارهای عیب یابی و راه اندازی را به شما معرفی کردیم، یک سری راهکار کاملاً تجربی که جایی نوشته نشده را نیز در آن دوره بیان کرده و تمامی سانترال های پاناسونیک را هم به طور کامل نصب کردیم.
اگر واقعاً تصمیم دارید که به طور کامل و تخصصی وارد این حوزه شده و کاملاً اصولی تمام مباحث را یاد بگیرید، پیشنهاد می کنم در دوره ی جامع زیر ساخت مخابراتی شرکت کنید که یک دروه ی کاملاً مفید و عملی است که قطعاً به کارتان می آید.
در این دوره آموزشی ابتدا بصورت کلی، مباحث را مطرح می کنیم و تا جایی که زمان به ما اجازه دهد، راهکار ها را نیز به شما معرفی خواهیم کرد.برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه سانترال ، ویپ و شبکه با ما همراه باشید…

ttttttttttttttttttttttt
کابل های مخابراتی و انواع کابل مخابراتی
nnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn

کابل های مخابراتی را می توان یکی از مهم ترین اجزا در برقراری ارتباطات دانست که در طول تاریخ با پیشرفت هایی همراه بوده اند و امروز شاهد استفاده از انواع این کابل های می باشیم.

آنچه در این مقاله می خوانید:

انواع کابل های مخابراتیانواع کابل های مسی و ویژگی های آنکابل های فیبر نوریکابل فیبر نوری بیرونیکابل های فیبر نوری درون ساختمانتعداد زوج کابل های مخابراتیرنگ بندی زوج سیم ها در کابل های مخابراتی

برای کسانی که به صورت حرفه ای در زمینه تجهیزات مخابراتی فعالیت می کنند و یا اینکه قصد ورود به این حرفه و استفاده از دستگاه های سانترال را دارند، کسب اطلاعات در مورد انواع کابل های مخابراتی می تواند بسیار مفید و موثر باشد.
انواع کابل های مخابراتی
کابل مخابراتی در دسته بندی کابل های ارتباطی قرار می گیرد و وظیفه انتقال اطلاعات و دیتا را بر عهده دارد.
با توجه به طبقه بندی که برای این کابل ها در نظر گرفته شده است، می توان این کابل های ارتباطی را در دو دسته کابل های مسی و نوری تقسیم نمود.
انواع کابل های مسی و ویژگی های آن
کابل های مخابراتی مسی داری مغزی های از جنس مسی بوده و  به دو نوع هوایی و زمینی تقسیم می شوند.
با توجه به اینکه کابل های مسی هوایی بیشتر در معرض نور خورشید بارندگی قرار دارند، بر روی آن ها یک روکش قرار گرفته است تا مقاومت کابل در محیط های مختلف بالا برود و بتواند برای سال های متوالی مورد استفاده قرار بگیرد.
همین روکش که باعث مقاومت کابل می شود می تواند باعث کاهش انعطاف پذیری کابل شده که بیشتر برای محیط های بیرونی ساختمان ها از آن ها استفاده می شود.
کابل های مخابراتی مسی فقط در رنگ مشکی تولید شده و قطر مغزی در آن ها به چهار دسته تقسیم می شود.
کابل های زمینی با توجه به خصوصیاتی که دارند قابلیت خمش بیشتری داشته و از آن ها می توان برای محیط های داخلی ساختمان استفاده نود.
به طور کلی  می توان گفت انواع کابل های مسی عبارتند از:
کابل ژله فیلد خاکی ( BFC )کابل هوایی ساده ( AC )کابل ایرک کانالی ( CUC )کابل هوایی مهاردار ( SSC )کابل ژله فیلد کانالی ( CFC )کابل دوبل هوایی مهاردار ( DW )
نکته ای که در مورد کابل های مهاردار می توان به آن اشاره نمود این است که برای مقاومت بیشتر و جلوگیری از خمش زیاد کابل، یک سیم بکسل نیز در کنار زوج های به هم تابیده شده قرار گرفته است.
کابل های فیبر نوری

کابلهای فیبر نوری از رشته های باریک از جنس سیلیکا ( شیشه) و یا پلاستیک ساخته می شوند و می توانند با سرعت بالاتر دیتا و اطلاعات را منتقل نمایند.
کابل های مخابراتی فیبر نوری با توجه به نوع کاربردی که می توانند در محیط داشته باشند در انواع مختلفی برای داخل و یا خارج از ساختمان تولید می شوند.
کابل فیبر نوری بیرونی
کابل های فیبر نوری که در بیرون از محیط ساختمان مورد استفاده می گیرند معمولا دارای مقاومت نسبت به آتش سوزی و همچنین ضد رطوبت می باشند که می تواند استفاده از آن برای محیط های مختلف و داخل کانال ها را فراهم نماید.
با توجه به پیشرفت هایی که در تکنولوژی به وجود آمده است امروزه شاهد تولید کابل های فیبر نوری با مقاومت بالا و وزن بسیار کم هستیم.
این کابل ها برای کاربرد های هوایی، زمینی، دریایی و قرار گرفتن در زیر خاک تولید می شوند و معمولاً در انواع دو حالیت یا چند حالتی به بازار عرضه می شوند.
از دیگر ویژگی های کابل های مخابراتی فیبر نوری بیرونی می توان به دارای پوشش ضد جونده، امکان تحمل رطوبت بالا، تحمل محدوده ی دمایی منفی ۴۰ تا مثبت ۸۰ درجه و … اشاره نمود.
هرسوالی که داری در انجمن مطرح کن
کابل های فیبر نوری درون ساختمان
با توجه به اینکه در محیط های داخلی محدودیت های زیادی وجود دارد، کابل های نوری مورد استفاده در این محیط ها باید از انعطاف بالاتری برخوردار باشند.
همچنین این کابل ها با توجه به اینکه در محیط های داخلی قرار می گیرند، فاقد روکش دارای مواد سمی و هالوژن ها هستند تا ایمنی محیط نیز بالا برود.
از انواع کابل های فیبر نوری داخلی می توان به تایت بافر، ریبون، اینتر کانکت، دراپ، توزیعی، رایزر و … استفاده اشاره نمود.
با توجه به احتمال آتش سوزی در محیط های مختلف برای از بین نرفتن ارتباطات، در ساخت کابل های فیبر نوری از مواد اولیه ای استفاده می شود تا مقاومت این کابل ها در مقابل آتش سوزی بالا برود.
تعداد زوج کابل های مخابراتی
کابل های مخابراتی با توجه به نوع استفاده از زوج سیم های مختلفی ساخته می شوند.
از سیم های تلفن تک زوجی به عنوان سیم رانژه نام برده می شود که برای ارتباط دادن پورت های مختلف در ترمینال کروز مورد استفاده قرار می گیرند.
کابل های دو زوجی نیز برای برقراری ارتباط بین تلفن و پریز مورد استفاده قرار می گیرند.
بنابراین می توان گفت کابل های مخابراتی را می توان با توجه به نوع کاربرد و نیاز از تک زوجی تا ۲۰۰ زوجی در بازار تهیه نمود.
مهم ترین موضوعی که در استفاده از کابل های مخابراتی وجود دارد آگاهی از رنگ بندی آن ها و قوانینی که در این زمینه وجود دارد می باشد.
رنگ بندی زوج سیم ها در کابل های مخابراتی
ترتیب تابیده شدن کابل های مخابراتی با توجه به رنگ بندی آن ها مشخص می شود و نمی توان هر رنگی را با رنگ دیگر ترکیب کرده و از در محیط استفاده نمود.
ترکیب بندی رنگ ها طبق استاندارد می تواند مزایای بسیار زیادی در هنگام عیب یابی و یا اتصال و استفاده از قابلیت های مختلف دستگاه سانترال در محیط به همراه داشته باشد.
رنگ بندی شامل ۵ رنگ اصلی و ۵ رنگ فرعی می باشد که می توان هر کدام از رنگ های اصلی را به ترتیب به رنگ های فرعی قرار داده و سپس به سراغ رنگ اصلی بعدی رفته و آن را با رنگ های فرعی به ترتیب ترکیب می کنیم.
رنگ های اصلی در کابل های مخابراتی به صورت زیر می باشند.
 سفید، قرمز، مشکی، زرد و بنفش
هر کدام از این رنگ ها را به ترتیب باید با رنگ های فرعی  آبی، نارنجی، سبز، قهوه ای و طوسی ترکیب نموده و از ترکیب آن ها نهایتاً ۲۵ زوج سیم تهیه نمود که برای اتصال دستگاه سانترال به پست های مخابراتی مورد استفاده قرار می گیرند.
بر طبق اصول ترکیب رنگ ها و رنگ بندی آن ها، زوج سیم اول را رنگ سفید – آبی، زوج سیم دوم را سفید – نارنجی و به همین ترتیب برای تمامی رنگ های اصلی و فرعی تشکیل داده می شود یا به اصلاح به هم تابیده می شوند.
همه چیز درباره سانترال پاناسونیک 
در زمینه سانترال
ttttttttttttttttttttttt
آموزش کابل کشی شبکه
nnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn
در این مقاله می‌خواهیم راه اندازی و آموزش کابل کشی شبکه از طریق فیبر نوری و یا کابل شبکه مسی را با هم مقایسه کنیم. مثلا قرار است کابل کشی برای دو ساختمان با مساحت نسبتا کم انجام شود که هر کدام 20 طبقه دارند و همچنین در هر طبقه 60 کلاینت قرار داشته باشد و گروه‌های مختلفی با آنها کار کنند. بدیهی‌ست که برای تامین برق مورد نیاز این ساختمان‌ها از چندین کابل برق استفاده می‌شود. آموزش کابل کشی شبکه : فیبر نوری یا کابل شبکه مسیبرای اینکه کابل کشی شبکه این ساختمان‌ها به بهترین نحو ممکن انجام شود کارشناسان مربوطه با سوالاتی از این قبیل مواجه خواهند شد:برای کابل کشی این ساختمان ها باید فقط از کابل مسی استفاده شود؟برای کابل کشی این ساختمان ها باید فقط کابل های فیبر نوری را به کار برد؟در صورتی که از فیبر نوری استفاده شود چه مزیت هایی نسبت به کابل شبکه مسی دارد؟آیا کابل فیبر نوری را می توان در هر جایی به کار برد یا اینکه مختص مکان خاصی است؟این امکان وجود دارد که ارتباط ساختمان ها از طریق رادیو برقرار شود؟کارشناسان مربوطه برای کابل کشی ساختمان‌ها باید تلاش کنند شبکه‌ای طراحی کنند که از کیفیت و سرعت کافی برخوردار باشد و از کابل کشی نامناسب جلوگیری شود. به همین دلیل برای انجام این کار باید ویژگی‌های زیر را مورد بررسی قرار دهیم:ویژگی اول: هر طبقههر طبقه یک سری ویژگی های فیزیکی دارد که باید برای کابل کشی اصولی و استاندارد به آنها توجه کرد. برخی از این ویژگی‌ها و نکاتی که باید مورد توجه قرار بگیرند عبارتند از:توجه به تعداد کلاینت‌هایی که در هر طبقه وجود دارند. همانطور که گفتیم 60 کلاینت در هر طبقه وجود دارد که این تعداد برای این ساختمان‌ها با فضای کمی که دارند زیاد است.در هر طبقه یک سوئیچ وجود دارد و باید به فاصله کلاینت‌ها تا آن سوئیچ توجه شود.باید به هر کلاینت نهایتا M1000 پهنای باند اختصاص داده شود.در چنین مکان‌هایی معمولا افرادی که انجا مشغول به کار هستند به صورت تخصصی آموزش ندیده اند.اگر قرار باشد از فیبر نوری استفاده شود، نصب و پشتیبانی آن بسیار هزینه بر است.ویژگی دوم: بین طبقاتکابل کشی شبکه ساختمان باید به گونه ای انجام شود که علاوه بر اینکه بین کلاینت‌های هرشبکه با هم ارتباط دارند، بین هر کدام از طبقات هم ارتباط وجود داشته باشد. برای برقراری یک ارتباط صحیح بین طبقات مختلف ساختمان، به نکات زیر توجه داشته باشید:از آنجا که این ساختمان‌ها مساحت کمی دارند پس نمی‌توان از کابل‌های زیادی استفاده کرد.احتمال ایجاد نویز و همچنین اختلال در شبکه زیاد است.هر کدام از ساختمان ها 20 طبقه دارند و ارتباط بین تمام طبقات کار بسیار زمان بر و دشواری‌ست.ویژگی سوم: بین دو ساختمانبعد از اینکه هر کدام از ساختمان ها کابل کشی شوند باید بین این دو ساختمان هم یک ارتباط ایجاد کنیم. برخی از نکاتی که برای این کار باید به آن‌ها توجه داشته باشید شامل موارد زیر است:برای اینکه بدانید چه مقدار سیم برای ایجاد ارتباط بین ساختمان‌ها نیاز است باید فاصله بین آنها را بدانید. ما این فاصله را 1000 متر در نظر می‌گیریم.این سیم کشی‌ها باید از فاصله بین دو ساختمان و موانعی که ممکن است بین آنها وجود داشته باشد (مثل درخت، ساختمان و …) عبور کنند. برای گذر از این موانع ممکن است سیم بیشتری نیاز باشد. ما فرض را براین می‌گذاریم که هیچ مانعی بین آن‌ها نیست و ساختمان‌ها در مجاور هم قرار دارند.با توجه به اینکه گفتیم بین دو ساختمان هیچ مانعی نیست می‌توان در فاصله بین آنها کانال گذاری انجام داد.راه حل قابل استفاده در هر طبقه:در مطالب بالا گفته شد که در هر طبقه تعداد زیادی کلاینت وجود دارد (60 کلاینت). اگر بخواهیم از کابل نوری در هر طبقه استفاده کنیم، با توجه به تعداد کلاینت‌ها به مقدار زیادی کابل نیاز داریم که به دلیل بالا بودن هزینه  کابل فیبر نوری از لحاظ اقتصادی اصلا به صرفه نیست.پس بهتر است از کابل شبکه مسی استفاده کنیم که هم مقرون به صرفه است و هم سرعت مورد نیاز شبکه را دارد. مزیت دیگر استفاده از کابل شبکه مسی این است که پهنای باند مورد نیاز کلاینت‌ها (1000M) را پشتیبانی می‌کند.راه حل قابل استفاده بین طبقات:برای ارتباط بین طبقات مختلف یک ساختمان می‌توان از دو روش استفاده کرد: استفاده از کابل مسی و استفاده از کابل فیبر نوری. به کار بردن کابل فیبر نوری هزینه زیادی دارد اما در شرایطی که ساختمان چاه ارت نداشته باشد کابل‌های مسی باعث ایجاد نویز و اختلال در شبکه می‌شوند و ناچارا باید از کابل فیبر نوری استفاده کرد.راه حل قابل استفاده بین دو ساختمان:معمولا برای ایجاد ارتباط بین فواصل زیاد از کابل‌های فیبر نوری استفاده می‌شود. از آنجایی که فاصله بین این دو ساختمان 1000 متر است استفاده از کابل مسی راه حل مناسبی نیست و باید صرف نظر از هزینه بالای فیبر نوری از آن برای ایجاد ارتباط بین دو ساختمان ذکر شده استفاده کرد.ممکن است شما به این موضوع فکر کنید که تنها راه ارتباط بین این دو ساختمان فیبر نوری و کابل مسی نیست و می‌توان از رادیو هم استفاده کرد؛ اما باید بدانید که ارتباط رادیویی در صورت بروز شرایط جوی خاص، قطع می‌شود. همچنین ارتباط رادیویی هزینه بر است و پهنای باند کمتری را پشتیبانی می‌کند.در آموزش کابل کشی شبکه موارد زیر را فراموش نکنیدتهیه نقشه کابل کشی شبکهتهیه نقشه بسیار مهمی‌ است و انجام ندادن  آن منجر به پیچیده شدن امور خواهد شد.انتخاب مسیر مناسبمسیر کابل کشی شبکه باید کوتاه‌ترین فاصله را با قفسه رک شبکه داشته باشد، تا کیفیت ارتباط و سرعت شبکه در حالت پایدار باقی بماند.انتخاب برند و نوع کابل شبکهدر بازار، کابل‌های شبکه مختلفی برای انتخاب وجود دارند که به سه دسته کیفیت بالا، کیفیت متوسط و قلابی تقسیم بندی می‌شوند. مهم‌ترین نکته در انتخاب برند این است که کابل، کیفیت خوبی داشته باشد و به هیچ عنواع از کابل قلابی و نامعتبر استفاده نکنید.نحوه سوکت زدن کابلسوکت زدن کابل شبکه دارای چند مرحله است که در تصویر زیر به طور کلی برای شما شماره گذاری کرده‌ایم. در این بخش از مقاله قصد داریم به آموزش نحوه سوکت زدن کابل شبکه بپردازیم.برای کسب راهنمایی‌های بیشتر با کارشناسان شرکت فراز شبکه ISG تماس بگیرید.
ttttttttttttttttttttttt
استاندارد های کابل کشی در دیتاسنترها
nnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn
هنگامی که قصد برپاسازی زیرساخت پسیو شبکه کامپیوتری را دارید، باید به نکات کابل کشی ساختارمند در دیتاسنترها توجه داشته باشید. در صورتی که این نکات و استانداردها را رعایت نکنید ممکن است زیر ساخت‌های شبکه و کابل کشی‌ها به مشکل بر بخورند و در نتیجه شرکت مربوطه با زیان‌های مالی زیادی مواجه خواهد شد. اصول کابل کشی استاندارد شبکه در DataCenter و مرکز داده کامپیوتریکابل کشی ساخت یافته سیستمی است مشتمل بر پریزها، کابل‌ها (مسی و یا فیبر نوری)، اتصالات و تابلوهای اتصال (Patch Panels) که فرآیندهای طراحی، نصب، تست و تضمین عملکرد سیستم از اجزاء لاینفک این مجموعه هستند.متاسفانه بعضی از شرکت‌ها به این نکات توجه نمی‌کنند و به جای اینکه با افراد کارشناس در این زمینه همکاری کنند، این کار را با هزینه کمتر به افرادی می‌سپارند که مهارت و تجربه چندانی ندارند. این کار باعث می‌شود در دراز مدت هزینه‌های زیادی مثل هزینه نگهداری پسیو شبکه به شرکت تحمیل شود.  30 گام اصولی کابل کشی استاندارد شبکه کامپیوتری چیست؟با توجه به این موارد گفته شده، به شما توصیه می‌کنیم قبل از کابل کشی زیرساخت شبکه، به نکات زیر توجه کنید:گام اول: برای کابل کشی زیر ساخت‌های کامپیوتری شرکت خود، حتما با یک فرد با تجربه و ماهر همکاری کنید.گام دوم: برای جلوگیری از هرگونه خطری، از لوله‌های pvc استفاده کنید.گام سوم: تعداد کابلی که قرار است استفاده کنید را تخمین بزنید؛ سپس فضای مورد نیاز برای این تعداد را مشخص کنید. بهتر است فضای بیشتری در نظر بگیرید که اگر تخمین های شما درست از آب در نیامد مشکلی به وجود نیاید.
گام چهارم: باید احتیاط کنید که در زمان کابل کشی، به کابل‌ها درست قوس بدهید وگرنه ممکن است باعث شکستن کابل‌ها شوید.
گام پنجم: آمار دقیقی از تعداد سخت افزارهای شبکه مانند پرینتر تهیه کنید. سپس با توجه به این تعداد نودهای شبکه را به همراه یک یا دو نود اضافه برای مواقع ضروری به کار بگیرید.
گام ششم: بعد از اینکه نودهای هر طبقه را شناسایی کردید، با توجه به تعداد آنها یک یا چند سوئیچ را در هر طبقه قرار دهید.گام هفتم: هر طبقه باید به صورت مستقیم با دیتاسنتر در ارتباط باشد. می‌توانید از 2 کابل استفاده کنید که اگر یکی خراب شد، مشکلی در ارتباط به وجود نیاید.گام هشتم: کابل ها را در محلی قرار دهید که اگر در آینده مشکلی به وجود آمد، کارشناسان بتوانند آنها را انتقال داده و تعمیر کنند.گام نهم: حتما به نوع کابلی که انتخاب می کنید توجه کنید زیرا کیفیت کابل به کار برده شده اهمیت زیادی دارد. بهتر است از کابل هایی که ضمانت دارند استفاده کنید. معمولا توصیه می شود برای کابل کشی زیرساخت شبکه‌های کامپیوتری از کابل های شیلد ( کابل شبکه cat6 )دار استفاده شود.گام دهم: اگر قصد دارید از فایبر استفاده کنید، قبل از اینکه کابل کشی را شروع کنید محل عبور فایبر را تعیین نمایید.گام  یازدهم: باید به طول استاندارد patch cord توجه کنید. هر patch cord  باید حداکثر 3 متر باشد.گام  دوازدهم: فاصله استاندارد بین رک و پریز باید حداکثر 90 متر باشد.گام  سیزدهم: مطابق استاندارد ها، باید یک رک IDF در هر طبقه قرار دهید.گام  چهاردهم: باید توجه داشته باشید که باید یک رک MDF  در هر ساختمانی قرار دهید.گام  پانزدهم: برای قرار دادن رک‌های IDF، باید در هر 90 متر یک رک به کار ببرید.گام  شانزدهم: هر کدام از رک‌های IDF فقط به طور مستقیم با رک MDF در ارتباط هستند و با هم ارتباط ندارند.گام  هفدهم:رک ها باید به طور مداوم چک شوند که حرارت آنها بیشتر از 25 درجه نشده باشد وگرنه با مشکل مواجه خواهند شد.گام  هجدهم: نکته حائز اهمیت این است که برخی از لامپ ها، مثل لامپ‌های مهتابی، توانایی ایجاد نویز را دارند. به همین خاطر نباید آنها را در رک به کار برد.گام  نوزدهم: رک‌ها به نویز حساس هستند و باعث اختلال در کار آنها می‌شود؛ پس باید هر چیزی که امکان دارد نویز ایجاد کند را از آنها دور کنید.گام  بیستم:اتاق دیتاسنتر حتما باید به سیستم تهویه هوا مجهز باشد.گام بیست و یکم: اتاق دیتا سنتر باید به گونه ای طراحی و تجهیز شده باشد که از امنیت کافی برخوردار باشد تا ازهرگونه خطر احتمالی پیشگیری شود.گام بیست و دوم: در ساخت اتاق دیتا باید به استانداردها توجه شود و آن ها را رعایت کرد. مثلا طول مناسب برای این اتاق‌ها 2،8 متر است.گام بیست و سوم: استاندارد بعدی این است که دمای هوای اتاق باید بین 18 الی 24 باشد.گام بیست و چهارم: اتاق دیتا نباید بیشتر از 50 درصد رطوبت داشته باشد وگرنه ممکن است به تجهیزات آن جا صدمه وارد کند.گام بیست و پنجم: در اتاق دیتا باید تمام نکات امنیتی مثل سیستم اطفای حرق به کار برده شود تا از بروز هر گونه خطر احتمالی جلوگیری کنید.گام بیست و ششم: برای اینکه از کیفیت و امنیت کابل کشی زیرساخت‌های کامپیوتری شرکت خود اطمینان حاصل کنید، این کار را به شرکت های فعال در این زمینه که کارشناسان خبره ای دارند بسپارید و به هر کسی اعتماد نکنید.گام بیست و هفتم: از نکات مهم هر کاری این است که از اول تا اتمام کار، جزییات آن کار را مستند کنید.گام بیست و هشتم: امروزه در بازار نمونه‌های با کیفیتی از کابل ها وجود دارد. تا جایی که امکان دارد سعی کنید از محصولات شناخته شده و معتبر استفاده کنید.گام بیست و نهم: برای کابل کشی های زیر ساخت های شبکه چندین استاندارد جهانی تعریف شده است. به شما توصیه می‌کنیم حتما از یکی از این استاندارد‌ها استفاده کنید.گام سی ام: زمانی که می‌خواهید کابل و سایر تجهیزات زیرساخت شبکه را تهیه کنید، به کیفیت این تجهیزات دقت نمایید. انتخاب محصول با هزینه و کیفیت کمتر باعث می‌شود در آینده چندین برابر خسارت بپردازید.
ttttttttttttttttttttttt
استاندارد های کابل کشی شبکه
nnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn
مهم ترین موضوعی که در کابل کشی شبکه لازم است به آن ها توجه کنید در ادامه اماده است.
ارایش رک ها اعم از دیواری و ایستاده

طراحی نقشه شبکه کابلی

نصب و راه اندازی داکت و ترانک

پیکر بندی شبکه های فیبر نوری

کابل کشی شبکه، برق، تلفن

تست نودها و شماره گذاری آن ها

نصب انواع پچ پنل عا

ارتقا و تعمیر شبکه کابلی قدیمی

هرچند مواردی که گفته شد بسیار مهم است اما نکته اساسی و مهم طبق استاندارد پیش رفتن است. یعنی ساختار مندی.
به بیان دقیق تر، استاندارد کابل کشی یعنی رعایت استانداردهای جهانی مانند TIA و BICSI
این استانداردها شامل اجرا و پیاده سازی پریزها، کانکتورها، کابل ها، اتصالات و
تجهیزات مربوط به آن و مابقی تجهیزات پسیو شبکه است. این تجهیزات در فرآیندهای طراحی، تست، نصب، تصمین عملکرد سیستم های مدنظر جهت اجرای کابل کشی شبکه استفاده می شوند. بدیهی است که کابل کشی ساخاار یافته نسبت به کابل کشی سنتی هزینع بیشتر دارد. اما یک سرمایه گدلری بلند مدت محسوب می شود. چرا که پسیو و کابل کشی استاندارد با اصول فنی مهندسی هزینه های اتی شما را برای تعمیر و راه اندازی شبکه به شدت کاهش خواهد داد. پس اجرای صحبح و رعایت تمامی استانداردها در تامیت زیر ساخت شبکه کابلی بسیار اهمیت دارد.
هرینه تامین کابل و قیمت کابل کشی شبکه به چتد عامل مهم بستگی دلرد مانند متراژ، تعداد تجهیزات، شعبات سازمان و اهداف کسب و کار.
 
کابل کشی ساخت یافته عبارتند از:

رعایت اصول و استانداردهای فنی و مهندسی و پیروی از قواعد بین المللی در نصب، اجرا و پیاده سازی زیرساخت مناسب..

جلوگیری از هزینه‌های آتی ناشی از عدم اجرای صحیح کابل کشی و یا استفاده از تجهیزات کابل کشی شبکه نامناسب .

امکان جابجایی، اضافه کردن و تغییرات در شبکه با تهیه مستندات در یک کابل کشی ساختار یافته.

امکان مدیریت و TROUBLESHOOTING هر چه سریع‌تر و راحت‌تر شبکه جهت عیب‌یابی، تعمیر و نگهداری.

موراد فوق تنها برخی از دلایلی است که با استناد آن‌ها می‌توان یک کابل کشی اصولی را اجرا و پیاده سازی کرد، نکات مهم و ریزی هم در کابل کشی ساختار یافته وجود دارد که به صورت تیتر وار در زیر به آن‌ها اشاره می‌شود .
بکارگیری و استفاده از پریز شبکه بجای اتصال مستقیم.

نصب تعدادی پریز پشتیبان و رزو جهت استفاده در زمان ارتقاء و توسعه شبکه

استفاده از داکت و ترانک جهت انتقال و مدیریت کابل‌ها

استفاده و بهره برداری از تجهیزات کابل کشی شبکه بصورت استاندارد و مناسب

مستند سازی کلیه فعالیت‌ها نظیر تجهیزات تهیه و خریداری شده، سیستم کابل کشی و توپولوژی بکار رفته، نقشه کابل کشی شبکه و بطور کلی هر چه میزان مستندات بیشتر باشد، فعالیت‌های آینده شبکه مربوطه در مرحله توسعه وارتقاء راحت‌تر و سریع‌تر خواهد بود.

بهره‌برداری از رک‌های مناسب که قابلیت اتصال به زمین را دارند و از تکنولوژی های نوین و امنیتی بهره می‌برند.

استفاده از بر چسب برای کلیه تجهیزات داخل رک و پریزها و ….

پانچ دقیق و فنی سوکت‌ها در هر مرحله

دقت در قوس‌ها هنگام کابل کشی و پیچ و خم‌های کابل‌ها و عدم شکس

اصول دیگری هم در کابل کشی شبکه وجود دارد که از اهمیت بالایی در این عملیات برخوردار است، برخی از آن‌ها عبارتند از:
بهره گیری از خدمات مشاوره شبکهاز کارشناس فنی و با سابقه این کار

در نظر گرفتن فضای مازاد برای عبور کابل‌ها با احتساب افزایش تعداد آنها در طرح ارتقاء آینده

توجه به تعداد تجهیزات ACTIVE شبکه نظیر سوئیچ‌ها در طبقات

توجه به کابل کشی BACKUP برای مکان‌های ضروری

محل انتقال کابل‌ها بگونه‌ای انتخاب گردد که در آینده امکان توسعه و ارتقاء آنها توسط کارشناسان به راحتی وجود داشته باشد.

استفاده از تجهیزات کابل کشی با کیفیت و استاندارد که دارای ضمانت فروش و سلامت و پشتیبانی باشد.

پیش‌بینی محلی برای عبور کابل‌های فیبر در آینده

توجه به طول و اندازه patch cord های ایستگاه‌ها که حداکثر ۳ متر باشد. (حدالامکان)

توجه به فاصله نودهای شبکه تا رک که بیشتر از ۹۰ متر نباشد.

توجه به سیستم سرمایش و گرمایش و اعلان و اطفاء هر یک از رک ها (دمای اتاق سرور بین ۱۸ الی ۲۴ باشد) (رطوبت حداکثر بین ۳۰ – ۵۰ درصد )
قطعات و حوزه های کابل کشی استاندارد یا ساخت یافته

کابل کشی افقی: کابل کشی که در یک ناحیه کای باشد، کابل کشی افقی میگوییم. HORIZON CABELING نوعی سیم کشی به صورت افقی است که بالای سقف و یا زیر زمین سازمان یا محل کسب و کار قرار داد. وابسته به نوع کابل مصرفی حداقل فاصله ای که بین دستگاه ها می تواند وجود داشته باشد ۹۰ متر است. می توان گفت هدفا از کابل کشی افقی ، انجام کابل کشی میان تجهیزان داخل اتاق ها و پریزهای درون آن است

کابل کشی پایه ای: نوعی کابل کشی که VERTICAL CABELING نیز میان حرفه ای نیز شناخته می شود. این نوع کابلینگ مهم ترین نوع کابل کشی در شبکه است. از این نوع کابل کشی برای اتصال بین اتاق های مخابراتی، تجهیزاتی ، فضای دسترسی و ورودی استفاده می شود. کابل در هر طبقه از کف تا کف و حتی بین ساختمان ها به کار گرفته می شود. هم چنین فاصله کابل ها به عواملی مثل نوع کابل و امکانات اتصال بستگی دارد. اما خوب اسن بدانید کابل های تویید محدودیت ۹۰ متر دارند. برای توضیح بیشتر می توان گفت در هر طبقه از ساختمان نیاز به اتاقی داری کهوتجهیزات اصلی مانند سوییچ ک سرور و … را درون آن قرار میدهیم. به عنوان اتاق مرکزی تمام کابل کشی ها به آن وصل می شوند. این اتاق هاEQUIPMENT ROOM نان دارند. اما در نهایت میان این اتاق ها و اتاق MAIN CROSS ROOM کابل کشی انجام می شود. چون اتاق ها در طبقات مختلف ساختمان قرار دارند کابل ها باید به صورت عمودی انجام شوند.

منطقه کاری:منطور از منطقه کاری فضایی است که در آن اجزای کابل بین رسانه های ارتباطی و مخابراتی جابجا می شوند. اجزای کابل شامل تجهیزات ایستگاه ها، پچ پنل ها و رسانه های ارتباطی است.

اتاق تجهیزات:TELECOMMUNICATION CLISET نام دیگر اتاق تجهیزات یا ارتباطات است. اتاقی که محل قرار گیری تجهیزات اصلی شبکه و مخابراتی و فریم های توزیع است. همه اتصالات شبکه در این اتاق شکل می گیرد. هر ساختمانی که شبکه دارد باید یک قفسه سیم کشی داششته باشد البته ابعاد و اندازه آن بستگی به اندازه سرویس و خدمات مورد نیلز کارفرما دارد.

ENTRANCE FACILITY: تجهیزات ورودی مانند کابل نقطه تقسم شبکه، اتصال سخت افزار،دستگاه های حفاظتی و… را شامل می شود.
استانداردهای جدید
استاندارهای Balanced Twisted-Pair Telecommunications Cabling and Components

• استاندارد ANSI/TIA-568-C.2 جایگزین می‌شود.

• به سمت رده 8 حرکت می‌کند.

• پچ کوردهای (patch cord) 28 AWG را به رسمیت می‌شناسد.

• لینک های سربندی شده با پلاگ‌های ماژولار را به رسمیت می‌شناسد.
9
استانداردسازی پچ‌کوردهای با شعاع 28 AWG

• حالا استاندارد ANSI/TIA-568.2-D پچ‌کوردهای 28 AWG را به رسمیت می‌شناسد.

حداکثر طول 15 متر را توصیه می‌کند.

رتبه بندی 1.95 (به عنوان مرجع ، 1.2 برای 24 AWG)
• 28 AWG فقط در مورد کابل های پچ اعمال می‌شود.

کابل‌کشی افقی هنوز باید شعاع 22-24 AWG را داشته باشد

• کار بر روی ضمیمه TSB-184-A-1 در حال انجام است

ارائه راهنما برای پشتیبانی از تامین برق از طریق Balanced Twisted-Pair Cabling

افزودن شعاع 28 AWG

Bundle sizes و high density bundles

• با اطمینان کامل از اتصالات 28 AWG استفاده کنید
9
 
9
استاندارهای 28 AWG در یک نگاه
9
روش‌های قدیمی برای تست لینک‌ها و کانال‌ها
 
9• تستر دارای پلاگ برای قرار دادن در داخل جک است.

• تستر هم کابل و هم جک را تست می‌کند.
9• تستر دارای جک برای قرار دادن پچ‌کوردها است.

• تستر پلاگ وارد شده در تستر را در نظر نمی‌گیرد (فقط پیوستگی اهمیت دارد)

• عملکرد بقیه کانال را تست می‌کند.
 
لینک‌های سربندی شده با پلاگ ماژولار
9• تستر از آداپتور (کورد) پیوند دائمی معمولی برای عمل پلاگین در یک سمت استفاده می‌کند.

• تستر از آداپتور پچ‌کورد در انتهای دیگر استفاده می‌کند (می تواند در هر دو سمت باشد)

• عملکرد تمام قطعات یعنی پلاگ ، کابل و جک را تست می‌کند.
لینک‌های سربندی شده ماژولار= لینک دائمی
• همان محدودیت‌های تست را دارد

• به جای جک به جک، حالا جک به پلاگ است

• قابل دسترسی در برخی از تسترهای میانی (به نام MPTL) است
 
19
19
اطمینان حاصل می‌کند که پلاگ ها به درستی مطابق با الزامات عملکرد باشد.

• مهم برای اکسس پوینت‌های وایرلس (بی‌سیم)، دوربین ها، و سایر دستگاه‌های با سرعت بالا
عملیات تست کردن
آنچه استاندارد توصیه می‌کند:
19• تستر از آداپتورهای پچ کورد مخصوص در یک سمت استفاده می‌کند، و لینک استاندارد دائمی نیز در سمت دیگر قرار دارد.

• حد MPTL مناسب را انتخاب کنید.
روش جایگزین:
 
19• تستر از آداپتور کانال استاندارد در یک سمت و از لینک دائمی استاندارد در سمت دیگر استفاده می‌کند.

• از جک یا آداپتور پلاگ وندور استفاده کنید

• حد مناسب پیوند دائمی را انتخاب کنید و هرگونه هشدار را نادیده بگیرید.
 
 
چرا MPTL؟
19
• نمای تمیز در سقف های باز

• جایگزینی اجزای اضافی

• اطمینان از حفظ ایمنی

– وجود کابل ها و پچ کوردهای Plenum

– پلاگ های ارزیابی شده UL 2043
19
 
2.5 و 5GBASE-T یا NBASE-T
از کابل های Cat.5e/Car.6 موجود استفاده کنید

• قسمت های قهوه ای جدول زیر، تمرکز WAP

TIA TSB-5021 در استفاده از کابل

• مهم ریسک است مخصوصا از خارج

توصیه = استفاده از Cat 6a برای موارد جدید
19
استانداردهای PoE

• کارگروه IEEE P802.3bt

– استانداردهای کلی برای تجهیزات و کابل‌کشی

• TIA TSB-184-A

– ابلاغیه خدمات فنی با عنوان «دستورالعمل‌های پشتیبانی دریافت برق از طریق Balanced Twisted-Pair Cabling»

• TIA TSB-184-A-1

– ضمیمه تاثیرات PoE بر پچ‌کوردهای 28 AWG

• ISO/IEC TR-29125 و CENELEC TR 50174-99-1

– دستورالعمل های بین المللی کابل کشی برای PoE ++

• ANSI / TIA-568.2-D

– استاندارد آشنای مربوط به عملکرد کابل کشی

• IEC 60512-99-002

– استاندارد برای اتصالات با استفاده از PoE یا بدون استفاده از آن
خلاصه عملکرد PoE
 
19
• افزایش فعلی توسط 1.5X

• برق از 2 جفت به 4 جفت میرسد

• تقریباً 3 برابر افزایش برق
افزایش دما به ازای هر Bundle Size
19دیتای مدل از TSB-184-A
 
19

تاثیر کد الکتریکی ملی سال 2017

• لیست UL جدیدی را برای کابل‌های Limited Power به رسمیت می‌شناسد.

– LP نیاز نیست

– حداقل به یک امتیاز 0.5A نیاز است.

– مثال: TYPE CMP-LP(0.5A) (UL) 23 AWG 90 C
• LP نصب و نگهداری را ساده می‌کند.

– برای کابل‌های No LP به جدول زیر که جریان بر حسب آمپر (ampacity table) را نشان می دهد، مراجعه کنید.
19
جدول جریان بر حسب آمپر (ampacity table)
 
19
• Cat.5e (24 AWG, 60C): Maximum bundle size of 61

• Cat.6A (23 AWG, 75C): Maximum bundle size of 192
اتصالات و نسل بعدی PoE
• هنگام ریمو کردن پلاگ جرقه اتفاق میافتد.

– هنگامی که پلاگ وصل شده است این اتفاق نمی‌افتد.

• ایجاد کربن ممکن است از انتقال داده جلوگیری کند.

• جک باید برای مطابقت با استاندارد IEC 60512-99-001 for 2 A طراحی شود.
24
چه کابلی باید نصب شود؟

کابل هایی که برای استفاده مناسب هستند کابل های Cat.6 و Cat.6A مناسب هستند.
24
کابل Category 6A با عملکرد زیر:

• تحمل خوب در برابر بالا رفتن درجه حرارت

• سرعت تا 10GBASE-T
کابل Category 6

• سرعت تا 5GBASE-T با NBASE-T

• کابل Cat.6 23 AWG توصیه می‌شود.

• امتیاز LP را در نظر می‌گیرد.
ما همیشه تغییراتی را که طی دو سال آینده رخ خواهد داد، بزرگ می‌کنیم اما تغییری را که در ده سال آینده رخ می دهد دست کم می‌گیریم. – بیل گیتس
خلاصه ای از استاندارد های جدید
استاندارد جدید ANSI/TIA-568.2-D

پچ کوردهای 28AWG مطابق با استاندارد ها هستند

استاندارهای PoE و انتخاب کابل جدید (23AWG, Cat.6 vs Cat.6A)
 
سیستم‌های ساختمان در آینده
23

برای مثال در دفتر مرکزی ساختمان موارد زیر پیاده سازی می شوند:

• 600000 فیت 4-pair

• 500000 فیت 2-pair

– HVAC

– کنترل روشنایی

– کنترل دسترسی و غیره
همه چیز جزوی از شبکه بشمار می آید:

• به طور مثال سیستم روشنایی

– سایه ها بسته به نور خورشید و موقعیت آن زیاد و کم می‌شوند.

– بسته به میزان روشنایی داخلی ، چراغ ها پر نور و کم نور می‌شوند.

• سیستمی برای اجرای آن

– سنسورهایی که میزان روشنایی و موقعیت مکانی خورشید را کنترل می کنند

– سنسورهای نظارت بر روشنایی داخلی

– کنترل های روشنایی

– کنترل سایه

– 4 کنترل و سنسور منحصر به فرد

– چالش های یکپارچه‌سازی
 
Single Pair Ethernet
• این تکنولوژی در حال حاضر در اتوماسیون صنعتی و خودروها استفاده شده است.

• مطابق با 802.3bp 1000BASE-T1: 1 گیگابیت بر ثانیه از 15 تا 40 متر (منتشر شده)

– 15 متر: خودرو (link segment type A)

– 40 متر: صنعتی (link segment type B)

• 802.3bw 100BASE-T1 : 1 مگابیت بر ثانیه تا 15 متر (منتشر شده)

– در اتوماسیون صنعتی و خودروها

• 802.3cg 10BASE-T1 : 1 مگابیت بر ثانیه تا یک کیلومتر (منتشر شده)

• 802.3bu PoDL : Power over Data Lines، تا 50 وات (منتشر شده)

• ANSI/TIA-568.5 : استاندارد Single Balanced Twisted-Pair Telecommunications Cabling and Components

• ANSI/TIA-568.0-D.2 : (کابل کشی عمومی – مراحل اولیه)

• ANSI / TIA-862-B.2: (ضمیمه single pair برای مراحل اولیه سیستم های هوشمند ساختمان)
ANSI/TIA-568.5 : استاندارد Single Balanced Twisted-Pair Telecommunications Cabling and Components

• کار در گروه 7/42 انجام شده است.

• مراحل اولیه توسعه

• انتظار برای انتشار بین 1 تا 2 سال

• برای کانال های 15 تا 1000 متر

• استاندارد عمومی برای کابل کشی Singel pair
 
کانکتور Single pair Ethernet
اهدف استفاده از کانکتورهای Single Pair Ethernet:

• نصب آسان

• قابلیت Field terminable

• تراکم بالاتر (96 در یک یونیت رک)

• قابلیت مدیریت داده و برق

طراحی کانکتور LC دارای قابلیت های زیر است:

• کانکتور و ضامن محکم

• قابلیت استفاده در ارتباطات مسی

• مطابق با IEC 63171-1

• تا 600 MHz
 
24
نتیجه گیری

در آینده:

• همه چیز به شبکه وصل خواهد شد

• Single pair یک استاندارد جدید است که به زودی مورد استفاده قرار می گیرد

• Single pair علاوه بر اتوماسیون صنعتی و خودروها به سازمان ها نیز خواهد رسید

• ANSI/TIA-568.5 و اتصالات مسی به سبک کانکتور LC مورد استفاده قرار می گیرند