انواع دیتاسنتر و نحوه کار آن ها
ارتباطات در دنیای امروز بسته به وسعت و بزرگی آن ها از شبکه ای در هم تنیده تشکیل شده است که باید در بخش هایی از شبکه مورد بررسی و ساماندهی قرار گیرد. هر چند بخش های جداگانه ای هم در قسمت های مختلف یک شبکه بزرگ ممکن است وجود داشته باشند؛ اما هر کدام نیز به طور جداگانه نیاز به پشتیبانی و ساماندهی دارند.
آنچه در این مقاله می خوانید:
انواع دیتاسنتر و نحوه کار آن هاانواع دیتاسنترها در دنیای تکنولوژی۱. دیتاسنتر مدیریت شده یا Managed Services Providers Data Centers۲. دیتاسنتر سازمانی یا Enterprise Data Center۳. دیتاسنتر اشتراکی یا هم مکانی۴. دیتاسنتر عمده۵. دیتاسنتر ابرینتیجه گیری و جمع بندی
انواع دیتاسنتر یا مراکز داده ، میزبانی مجموعه بزرگی از داده ها را سامان می دهد و از سرورهای کامپیوتری و تجهیزات مختلف شبکه تشکیل شده است. این تشکیلات در کنار هم، کار رایانش، ذخیره سازی و انتقال داده ها را به صورت دائم و بی وقفه انجام می دهند.
اما ممکن است این سؤال برایتان پیش آید که دیتاسنتر چه انواعی دارد؟ همچنین نحوه کار این مراکز چگونه است. در این مقاله به بررسی مدل های مختلف دیتاسنتر و کارایی آن ها می پردازیم.
انواع دیتاسنترها در دنیای تکنولوژی
دیتاسنترها دارای تنوع زیادی هستند. این تنوع حاصل از کاربرد شبکه، هزینه های در دسترس، نوع شبکه و … است. در اصل مدل های مختلفی از دیتاسنترهای قدیمی، جدید، گران قیمت و ارزان را می توان در این دسته بندی ها مشاهده کرد. نحوه کار هر کدام هم متفاوت است. حتی ممکن است گاهی اوقات مرکز داده، ترکیبی از چند دیتاسنتر با انواع مختلف باشد. رایج ترین مراکز داده در شبکه های مخابراتی و کامپیوتری شامل موارد زیر هستند.
۱. دیتاسنتر مدیریت شده یا Managed Services Providers Data Centers
اولین مدل برون سپاری دیتاسنترها را می توان در نوع مدیریت شده مشاهده کرد. در اصل این مراکز توسط شرکت های بزرگ و سازمان های توسعه یافته مورد استفاده قرار می گیرند و کارایی بالایی دارند.
انواع دیتاسنتر مدیریت شده توسط یک شرکت سرویس دهنده دیتا سنتر مدیریت می شوند و هزینه های نگهداری از این مراکز و پشتیبانی از آن ها نیز بر عهده این شرکت ها است.
از این رو شرکت ها و سازمان های بزرگ برای این که هزینه های تجهیزات و منابع زیرساختی را برای راه اندازی دیتاسنتر در کسب و کار خود کاهش دهند، از دیتاسنتر مدیریت شده بهره می برند و آن را از شرکت هایی که این سرویس ها را ارائه می دهند، اجاره می کنند. برخی از سرویس دهندگان امکان مدیریت عملکردهای دیتاسنتر را در سطوح مختلف برای مشتریان خود فراهم میکنند.
۲. دیتاسنتر سازمانی یا Enterprise Data Center
یکی از رایج ترین انواع دیتاسنتر که در کسب و کارهای زیادی به خصوص در گذشته مورد استفاده قرار می گرفت، نوع دیتاسنتر سازمانی است. این مراکز توسط سازمان و شرکت پیاده سازی شده و مدیریت و پشتیبانی آن هم بر عهده شرکت است. فضایی برای راه اندازی این بخش در نظر گرفته می شود و معمولا یک یا چند پشتیبان به صورت دائم در این مکان فعالیت دارند.
حال ممکن است فعالیت آن ها به صورت دورکاری یا حضوری باشد. البته میزبانی داده ها توسط این نوع Data Center هزینه زیادی را برای شرکت در بر خواهد داشت و جزو روش های سنتی محسوب می شود.
۳. دیتاسنتر اشتراکی یا هم مکانی
گاهی اوقات برخی از شرکت ها و صاحبان مشاغل، برای امنیت اطلاعات خود اهمیت زیادی قائل هستند و اجازه دسترسی شرکت های دیگر را به راحتی به اطلاعات خود نمی دهند. از این رو برای برون سپاری دیتاسنتر خود دچار مشکل بودند. این عامل سبب شد تا شرکت های سرویس دهنده خدمات هم مکانی را برای این گروه فراهم کنند.
در اصل وظیفه نگهداری و مدیریت Data Center به طور کامل بر عهده صاحبان مشاغل و کارمندان آنهاست. از این رو پشتوانه پهنای باند پرظرفیت به این مراکز داده تعلق می گیرد و فقط اجاره مکان مانند چند کابینت یا قفسه برای این سازمان ها در نظر گرفته می شود. از این رو مسئولیت های دیگر مربوط به پشتیبانی و کنترل داده و … بر عهده کارمندان سازمان مهمان خواهد بود.
۴. دیتاسنتر عمده
گاهی اوقات شرکت های بزرگ جهانی، به جای این که در شهرها یا کشورهای مختلف اقدام به ساخت دیتاسنتر کنند، ترجیح می دهند یکی فضای بزرگ را از نوع دیتاسنتر عمده، اجاره کنند. در اصل می توان سوئیت های اختصاصی یا قفسه های بزرگی را برای این شرکت ها در نظر گرفت.
به علاوه کار نگهداری و مدیریت سیستم های تأسیساتی و سایر بخش های دیتاسنتر بر عهده ارائه دهنده این خدمات است و به نمایندگی از مشتری، فعالیت های مربوط به دیتاسنتر توسط شرکت های خدمات دهنده انجام می گیرد.
۵. دیتاسنتر ابری
یکی از پرطرفدارترین انواع دیتاسنتر که روز به روز بر محبوبیت آن افزوده می شود، نوع دیتاسنتر ابری است. با ظهور تکنولوژی رایانش ابری و خدمات زیرساختی آن، امکان استفاده از دیتاسنتر مجازی به صورت اختصاصی بر بستر ابری برای صاحبان مشاغل و کسانی که در زمینه شبکه های سانترال و مخابراتی کار می کنند، فراهم شده است.
بدین صورت سازمان ها و کسب و کارها می توانند به راحتی به صورت کاملاً سلف سرویس و ورود به دنیای مجازی از این قابلیت در زمانی کم بهره ببرند.
در اصل دیتاسنتر ابری، عظمت بیشتری را نسبت به فضاهای واقعی برای کاربر فراهم می کند. از این رو سرورهای عظیم کامپیوتری، منابع پردازشی و ذخیره سازی بزرگ، شبکه عمومی و خصوصی و حتی ترکیبی را برای شرکت ها فراهم می کند.
نتیجه گیری و جمع بندی
انواع دیتاسنتر برای استفاده صاحبان کسب و کارها و شرکت ها فراهم شده است. بدین صورت امکان استفاده از داده ها و انتقال و ذخیره آن ها را خواهند داشت. با توجه به نوع شرکت، نیاز آن و هزینه های در دسترس می توان از انواع مختلف دیتاسنتر بهره برد.
انواع دیتاسنتر به صورت درون سازمانی، برون سپاری با شرایط مختلف و به صورت ابری وجود دارند. شرکت های خدماتی نیز وجود دارند که امکان برون سپاری دیتاسنتر را به مؤسسات و شرکت ها خواهند داد.
همچنین این شرکت ها و مؤسسات می توانند کار پشتیبانی یا مدیریت مراکز داده را خود انجام دهند یا از خدمات شرکت های میزبان در این زمینه بهره ببرند. از این رو صاحبان مشاغل، شرکت ها و مؤسسات با توجه به نیاز خود یکی از انواع مراکز داده مناسب را به کار می گیرند.
ttttttttttttttttttttttt
نحوه کار سوئیچ شبکه
nnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn
مقدمه نحوه کار سوئیچ شبکه
سوئیچ شبکه یک جزء ضروری شبکه تجاری برای اتصال کابل های اترنت از تعدادی دستگاه به یکدیگر است. جدا از سوئیچ شبکه، هاب و روتر همگی دستگاه های شبکه کامپیوتری با ویژگی های متفاوت هستند و اغلب توسط برخی از تکنسین ها به جای یکدیگر یا همزمان با یکدیگر در شبکه یک مجموعه مورد استفاده قرار می گیرند. اما در پاسخ به این سوال که آیا آنها یکسان هستند یا اساساً یکسان عمل می کنند باید گفت مجموعهISG در این مقاله قصد ارائه اطلاعات در این باره را دارد به علاوه در این مقاله به بررسی نحوه کار سوئیچ شبکه و مقایسه آن با هاب و روتر خواهیم پرداخت.
سوئیچ شبکه یک دستگاه سخت افزاری کوچک است که بسته ها را بین بخش های LAN فیلتر و ارسال می کند. نحوه کار سوئیچ شبکه با توجه به مدل آن میتواند تفاوت داشته باشد. به عنوان مثال تعداد پورت ها یک عامل تعیین کننده در روش کار و محل استفاده سوئیچ شبکه میباشد. انواع سوئیچ شبکه با توجه به تعداد پورت های ارائه شده از تعداد مختلفی دستگاه های متصل پشتیبانی میکنند.
سوئیچ شبکه درجه مصرف کننده معمولا سوئیچ شبکه 4 پورت یا سوئیچ شبکه 8 پورت میباشد که 4 یا 8 پورت را برای دستگاه های اترنت فراهم می کند، در حالی که سوئیچ شبکه شرکتی معمولاً بین 32 تا 128 اتصال را پشتیبانی می کند. علاوه بر این، سوییچ های شبکه را می توان به یکدیگر متصل کرد که به عنوان یک روش زنجیره ای برای افزودن تعداد فزاینده ای از دستگاه ها به یک شبکه LAN در نظر گرفته می شود.
نحوه کار سوئیچ شبکه چگونه است؟
در این قسمت قصد بررسی نحوه کار سوئیچ شبکه با توجه به نوع آن را داریم. مدل های مختلف سوئیچ شبکه شامل سوئیچ شبکه مدیریتی، سوئیچ شبکه غیر مدیریتی، سوئیچ شبکه poe و سوئیچ شبکه هوشمند میباشد. البته انواع دیگر سوئیچ شبکه مانند سوئیچ شبکه صنعتی و غیره نیز وجود دارد که در مقالات آتی به بررسی روش کار آنها خواهیم پرداخت.
نحوه کار سوئیچ شبکه غیرمدیریتی
سوئیچ غیر مدیریتی، یک نوع سوئیچ شبکه اترنت plug and play میباشد که معمولاً برای اتصال اولیه طراحی شده است. از آنجایی که سوئیچ شبکه مدیریت نشده اصلاً نیازی به پیکربندی ندارد، اغلب در شبکه های خانگی یا هر جا که به چند پورت نیاز است استفاده می شود. استفاده از این نوع سوئیچ آسان است و به سادگی قابل یادیگیری میباشد.
نحوه کار سوئیچ شبکه مدیریتی
در مقایسه با سوئیچ شبکه غیر مدیریتی، سوئیچ شبکه مدیریتی را می توان پیکربندی کرد و به درستی مدیریت کرد تا تجربه مناسب تری ارائه دهد. این نوع سوئیچ معمولاً وزن جامع ترین عملکردهای یک شبکه را تحمل می کند. از آنجایی که سوئیچ شبکه مدیریت شده ویژگی های غنی مانند VLAN، CLI، SNMP، مسیریابی IP، QoS و غیره را دارد، معمولاً در لایه هسته در یک شبکه، به ویژه در مراکز داده بزرگ و پیچیده اعمال می شود. همچنین برای استفاده و راه اندازی سوئیچ شبکه از نوع مدیریتی احتیاج به یک متخصص مسئول آیتی خواهید داشت.
نحوه کار سوئیچ شبکه poe
سوئیچ گیگابیتی PoE یک سوئیچ شبکه و همچنین یک تجهیزات ویپ منبع تغذیه (PSE) است که دارای تنظیمات Power over Ethernet داخلی است تا عملکرد متمرکز انتقال داده و منبع تغذیه پایانه های شبکه را روی یک کابل به طور همزمان ارائه دهد.
سوئیچ شبکه در مقایسه با هاب و روتر چگونه کار می کند؟
سوئیچ شبکه در مقابل هاب
سوئیچ شبکه از نظر ظاهری شبیه هاب شبکه است. با این حال، سوئیچ های شبکه میتوانند پیام های دریافتی را هنگام دریافت بازرسی کنند، منبع و مقصد هر بسته را تعیین کنند و سپس داده ها را فقط به دستگاه های خاص ارسال کنند. در حالی که هاب بسته ها را به هر پورتی منتقل می کند به جز پورتی که ترافیک دریافت می کند. به طور کلی، محدودیتی برای میزان پهنای باندی که کاربران می توانند در یک شبکه مبتنی بر هاب به اشتراک بگذارند وجود دارد. هر چه دستگاه های بیشتری به شبکه اضافه شود، زمان بیشتری طول می کشد تا داده ها به مقصد برسند. سوئیچ شبکه می تواند از این محدودیت ها و سایر محدودیت های شبکه هاب جلوگیری کند.
سوئیچ شبکه در مقابل روتر
سوئیچ های شبکه یک شبکه ایجاد می کنند در حالی که روترها شبکه ها را متصل می کنند. به عبارت دیگر، انواع سوئیچ شبکه به دستگاه های مختلف در یک شبکه اجازه ارتباط می دهند، اما روترها به شبکه های مختلف اجازه برقراری ارتباط را می دهند. به طور خلاصه، سوئیچ شبکه معمولاً یک دستگاه لایه 2 از مدل OSI است در حالی که روتر یک دستگاه لایه 3 است. یک سوئیچ فقط با آدرس های MAC سر و کار دارد. روتر به عنوان یک توزیع کننده عمل می کند و بهترین مسیر را برای سفر اطلاعات انتخاب می کند. این می تواند آدرس های IP و مسیریابی بین زیر شبکه های مختلف شبکه را مدیریت کند.
روی هم رفته، سوئیچ شبکه، هاب و روتر همه دستگاه هایی هستند که به شما امکان می دهند یک یا چند رایانه را به رایانه های دیگر، دستگاه تحت شبکه یا حتی شبکه های دیگر متصل کنید. هاب بخش شبکه اترنت را به هم می چسباند. یک سوئیچ چندین بخش اترنت را با کارایی بیشتری به هم متصل می کند و یک روتر می تواند این عملکردها را به همراه مسیریابی بسته های TCP/IP (پروتکل کنترل انتقال/پروتکل اینترنت) بین چندین LAN و یا WAN انجام دهد.