انواع شبکه های کامپیوتری را بهتر بشناسیم

انواع شبکه های کامپیوتری
انواع شبکه های کامپیوتری، امروزه برای دسترسی به اینترنت یا چاپ سند یا حتی بارگیری پیوست از طریق ایمیل مورد استفاده قرار می گیرند. شبکه های رایانه ای می توانند به تعداد انگشت شماری از دستگاه ها در یک اتاق متصل شوند و از آن طریق، با میلیون ها دستگاهی که در سراسر جهان پخش شده اند ارتباط برقرار کنند؛ انواع شبکه های رایانه ای بر اساس هدف ویا اندازه و محدوده عملیاتی و عملکرد خود تعریف می شوند و بر همین مبنا نیز آنها را طبقه بندی می کنند.

آنچه در این مقاله می خوانید:

انواع شبکه های کامپیوتری۱۰ نمونه از انواع شبکه های کامپیوتری که باید بشناسید شبکه محلی (LAN)؛ Local Area Network شبکه محلی بی سیم (WLAN)؛ Wireless Local Area Network شبکه Campus  (CAN)؛ Campus Area Network شبکه کلان شهری (MAN)؛ Metropolitan Area Network شبکه گسترده (WAN)؛ Wide Area Network شبکه ذخیره سازی (SAN)؛ Storage-Area Network System-Area Network (= همچنین به عنوان SAN شناخته می شود) شبکه محلی نوری Passive (POLAN)؛ Passive Optical Local Area Network شبکه خصوصی سازمانی (EPN)؛ Enterprise Private Network شبکه خصوصی مجازی (VPN)؛ Virtual Private Network

تصمیم داریم در این راهنمای مفید، یک مطلب مرجع را برای توضیح انواع شبکه های کامپیوتری مورد استفاده در کارهای روزانه ارائه دهیم و کاربرد آنها در کنار هم بررسی کنیم. در هر وضعیتی که باشید یا هر کسب و کاری که داشته باشید، قطعاً در روزمرگی خود به یکی از این تنوع شبکه های کامپیوتری نیازمند خواهید بود. انواع سرور در شبکه های کامپیوتری و کاربرد آنها
۱۰ نمونه از انواع شبکه های کامپیوتری که باید بشناسید
کوچک ترین و ابتدایی ترین انواع شبکه های کامپیوتری، PAN است که از یک مودم بی سیم، یک یا دو کامپیوتر شخصی، تلفن، چاپگر، تبلت و … تشکیل شده است و حول یک نفر در یک ساختمان می چرخد. این نوع شبکه ها معمولاً در دفاتر یا محل های مسکونی کوچک وجود دارند و توسط یک شخص یا سازمان از یک دستگاه واحد، مدیریت می شوند.
شبکه محلی (LAN)؛ Local Area Network
مطمئن هستیم که قبلاً در مورد این نوع شبکه های کامپیوتری، بارها مطالبی را شنیده اید و یا خوانده اید؛ انواع شبکه های کامپیوتری LAN، بیشترین شبکه های مورد بحث، یکی از رایج ترین، اصلی ترین و ساده ترین انواع شبکه ها هستند. شبکه های LAN، گروه هایی از انواع رایانه و دستگاه های فشار ضعیف را در فواصل کوتاه (در داخل ساختمان یا بین گروهی از دو یا سه ساختمان در مجاورت یکدیگر) به هم متصل می کنند تا اطلاعات و منابع را به اشتراک بگذارند. شرکت ها معمولاً انواع شبکه های کامپیوتری LAN را مدیریت و نگهداری می کنند.
با استفاده از روترها، انواع شبکه های کامپیوتری LAN می توانند برای انتقال سریع و ایمن داده ها به شبکه های وسیع (WAN ها، که در قسمت بعدی توضیح داده شده است) متصل شوند.
شبکه محلی بی سیم (WLAN)؛ Wireless Local Area Network
انواع شبکه های کامپیوتری WLAN مانند شبکه های کامپیوتری LAN عمل می کنند و از فناوری شبکه بی سیم، مانند Wi-Fi بهره می برند. در این نوع شبکه ها که معمولاً در کاربردهای مشابه شبکه های LAN مشاهده می شوند، نیازی نیست که برای اتصال دستگاه ها به شبکه، از کابل های فیزیکی استفاده شود.
شبکه Campus  (CAN)؛ Campus Area Network
این شبکه ها، بزرگ تر از LAN هستند، اما از شبکه های کلان شهری (MANs، که در زیر توضیح داده شده است) کوچک تر می باشند؛ انواع شبکه های کامپیوتری Campus  معمولاً در دانشگاه ها، مناطق بزرگ مدرسه ای یا مشاغل کوچک نصب می شوند. شبکه های CAN می توانند در چندین ساختمان که تقریباً به یکدیگر نزدیک هستند، پخش شوند تا کاربران بتوانند منابع را به اشتراک بگذارند.
شبکه کلان شهری (MAN)؛ Metropolitan Area Network
شبکه کلان شهری MAN، بزرگ تر از انواع شبکه های کامپیوتری LAN و کوچک تر از شبکه های WAN هستند؛ و البته عناصری از هر دو نوع شبکه را شامل می شوند. شبکه کلان شهری MAN ، یک منطقه جغرافیایی کامل را پوشش می دهند (معمولاً یک شهر یا شهرک، اما گاهی اوقات یک محوطه دانشگاه را هم پوشش می دهند). مالکیت و نگهداری شبکه کلان شهری MAN توسط یک شخص یا یک شرکت (شورای محلی، یک شرکت بزرگ و غیره) انجام می شود.
شبکه گسترده (WAN)؛ Wide Area Network
انواع شبکه های کامپیوتری WAN کمی پیچیده تر از شبکه های کامپیوتری LAN بوده و رایانه ها را در فواصل فیزیکی طولانی تری به هم متصل می کند. این امر به رایانه ها و دستگاه های فشار ضعیف اجازه می دهد تا از راه دور، در یک شبکه بزرگ به یکدیگر متصل شوند؛ این شبکه ها حتی در فاصله های بسیار دورتر، معادل چندین هزار کیلومتر، فاصله از یکدیگر، ارتباط برقرار می کنند.
اینترنت، اساسی ترین مثال برای انواع شبکه های کامپیوتری WAN است که همه کامپیوترها را در سراسر جهان به هم متصل می کند. به دلیل دسترسی گسترده WAN، این شبکه ها معمولاً متعلق به شبکه چند مدیریتی یا شبکه های عمومی است.
شبکه ذخیره سازی (SAN)؛ Storage-Area Network
این نوع شبکه ها به عنوان یک شبکه پرسرعت اختصاصی که قسمت ها مشترک دستگاه های ذخیره سازی را به چندین سرور متصل می کند، انواع شبکه های کامپیوتری هستند که به LAN یا WAN متکی نیستند. در مقابل، این شبکه ها، منابع ذخیره سازی را از شبکه، دور کرده و آنها را در شبکه کارآمدتر خود قرار می دهند. شبکه ذخیره سازی SAN را می توان به همان شیوه ای که یک درایو متصل به سرور است، مشاهده کرد. انواع شبکه های ذخیره سازی شامل SAN های مجتمع، شبکه ذخیره سازی مجازی و شبکه ذخیره سازی یکپارچه می باشد.
System-Area Network (= همچنین به عنوان SAN شناخته می شود)
این اصطلاح در دو دهه گذشته، یکی از انواع شبکه های کامپیوتری کاملاً جدید است. از این روش برای توضیح یک شبکه نسبتاً محلی استفاده می شود که برای ارائه اتصال سریع در برنامه های سرور به سرور (محیط های خوشه ای)، شبکه های ذخیره سازی (همچنین “SAN” نیز نامیده می شود) و برنامه های پردازنده به پردازنده به کار می روند. رایانه های متصل به انواع شبکه های کامپیوتری SAN، به عنوان یک سیستم واحد با سرعت بسیار بالا عمل می کنند.
شبکه محلی نوری Passive (POLAN)؛ Passive Optical Local Area Network
به عنوان جایگزینی برای انواع شبکه های کامپیوتری LAN معمولی مبتنی بر سوئیچ، فناوری POLAN را می توان در ساختار کابل کشی ادغام کرد تا نگرانی ها در مورد حمایت از پروتکل های سنتی اترنت و برنامه های کاربردی شبکه مانند PoE (Power over Ethernet) برطرف شود. با آرایش نقطه به نقطه ای در شبکه LAN، فناوری POLAN از اسپلیترهای نوری برای تقسیم یک سیگنال نوری از یک رشته فیبر نوری تک حالته به چندین سیگنال، برای خدمت به کاربران و دستگاه ها استفاده می کند.
شبکه خصوصی سازمانی (EPN)؛ Enterprise Private Network
این نوع شبکه ها توسط مشاغل، ساخته شده اند و بنابراین، متعلق به آنها است. با انواع شبکه های کامپیوتری EPN ، می توان مکان های مختلف را به طور ایمن برای اشتراک منابع رایانه ای متصل کرد.
شبکه خصوصی مجازی (VPN)؛ Virtual Private Network
با گسترش شبکه خصوصی در سراسر اینترنت، انواع شبکه های کامپیوتری VPN به کاربران خود اجازه می دهد تا داده ها را ارسال و دریافت کنند، گویی دستگاه های آنها به شبکه خصوصی متصل شده اند – حتی اگر اینچنین نباشند. از طریق اتصال مجازی نقطه به نقطه، کاربران می توانند از راه دور به یک شبکه خصوصی دسترسی داشته باشند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه سانترال ، ویپ و شبکه با ما همراه باشید…

ttttttttttttttttttttttt
انواع مرکز تلفن ویپ را بهتر بشناسیم
nnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn
انواع مرکز تلفن ویپ
سانترال یا مرکز تلفن ویپ به سیستمی اطلاق می‌گردد که در سازمان‌ها یا محیط های تجاری نصب شده و خطوط تلفن شهری به آن وارد می‌شود در نهایت توسط این سیستم ارتباطی، امکان هدایت تمامی تماس‌ها و سوییچ برقرار می‌گردد. علاوه بر این امکان دریافت و ارسال چند تماس به صورت همزمان توسط سازمان در این تکنولوژی فراهم می‌گردد. سانترال آنالوگ به سیستمی گفته می‌شود که در آن از بستر مخابراتی و سیم کشی استفاده می‌شود ولی در سانترال‌های VOIP (ویپ) ارتباطات در بستر شبکه و اینترنت شکل می‌گیرد. ما در این مقاله قصد داریم تا شما را با انواع مرکز تلفن ویپ بیشتر آشنا کنیم تا پایان مقاله با ما همراه باشید.

آنچه در این مقاله می خوانید:

انواع مرکز تلفن ویپمرکز تلفن آنالوگ یا مرکز تماس ویپ؟ کدام مناسب تر است؟ مزایا و معایب سیستم ویپانواع سیستم ویپمرکز تلفن سیسکو (Cisco) :زیرشاخه‌های سیستم سیسکومرکز تلفن استریسک (Asterisk) :مرکز تلفن مایکروسافت (Microsoft) :مرکز تلفن فری سوئیچ (Free Switch) :مرکز تلفن آوایا (Avaya) :مرکز تلفن نیوراک (Newrock) :مرکز تلفن سنگوما (Sangoma) :مرکز تلفن Hosted PBX :اجزای مرکز تلفن ویپسرور (Server) : گیت وی (Gateway) :ترمینال (Terminal) :

ویپ (VOIP) مخفف Voice Over Internet Protocol به معنای پروتکل انتقال صدا بر بستر اینترنت می‌باشد. این تکنولوژی به سازمان‌های زیادی کمک می‌کند تا عملکرد ارتباطی خود را بهتر کرده و فعالیت‌های خود را سرعت ببخشند.مرکز تلفن آنالوگ یا مرکز تماس ویپ؟ کدام مناسب تر است؟
مزایا و معایب سیستم ویپ
از مزایای انواع مرکز تلفن ویپ می‌توان حذف کابل‌کشی تلفنی، افزایش کیفیت برقراری ارتباطات و انتقال دیتا، دسترسی آسان از طریق شبکه، امکان برنامه‌ریزی آسان و کاهش هزینه‌های بهره‌برداری در بلندمدت و مکالمه در کوتاه‌مدت، برقراری مکالمات و کنفرانس‌های صوتی و تصویری، استفاده از کامپیوتر و موبایل به عنوان گوشی تلفن را نام برد. از معایب آن نیز می ‌توان به عیب‌یابی سخت‌تر نسبت به سیستم آنالوگ و امنیت پایین به دلیل امکان هک شدن اشاره کرد.
انواع سیستم ویپ
در زیر انواع مرکز تلفن ویپ رامعرفی خواهیم کرد. لازم به ذکر است در سیستم‌هایی که رایگان نیستند و ضرورت تهیه لایسنس اختصاصی با خرید شارژ ماهانه و یا سالیانه در مورد آنها وجود دارد امنیت و پایداری بالایی برقرار است ولی به علت اختصاصی بودن ممکن است که پلت فرم‌های دیگر روی آنها کارایی نداشته و می‌بایست از سیستم تعریف شده برای آنها استفاده کرد.
مرکز تلفن سیسکو (Cisco) :
یکی از مهم‌ترین و متداول‌ترین انواع مرکز تلفن ویپ می توان به مرکز تلفن ویپ، سیسکو اشاره کرد. این سیستم قابلیت استفاده از تمامی امکانات یک مرکز تلفن را برای شما مقدور می‌سازد. در سیستم‌های سیسکو چند سرور از یکدیگر پشتیبانی کرده و ترافیک سیستم بین سرورها تقسیم می‌گردد. در این حالت (Cluster Base) در صورتی که یکی از سرورها دچار مشکل شود، سایر سرورها  وارد عمل شده و تماس‌ها را مدیریت می‌کنند، این مزیت سبب می‌شود ارتباط تلفنی سازمان در هیچ شرایطی دچار اشکال نگردد.
زیرشاخه‌های سیستم سیسکو
یکی از زیرشاخه‌های این برند سیستم مدیریت تماس نرم‌افزاری CUCM  بوده که توانایی پردازش تا ۴۰ هزار تماس همزمان روی یک سرور را دارا می‌باشد.

زیر شاخه دیگر این سیستم به عنوان مثال مرکز تلفن CME  است که مناسب شرکت‌های کوچک با امکاناتی محدود می‌باشد. این مرکز از طریق یک  Firmware بر روی روترهای سیسکو نصب گردیده و بر اساس قابلیت‌های آن، به عنوان یک سیستم مدیریت تماس مبتنی بر ویپ مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
مرکز تلفن استریسک (Asterisk) :
این مرکز تلفنی حدود ۱۰ سال پیش توسط مارک اسپنسر اولین نسخه خود را وارد بازار کرد و از پیشتازان این صنعت به شمار می‌رود. این سیستم رایگان بوده و برای کاربر این امکان را فراهم کرده که به اطلاعات زیرساخت آن دسترسی پیدا کند و موجب پیاده کردن نیازهای اختصاصی هر سازمان یا شخص می‌گردد. به همین علت این سیستم تلفن محبوبیت زیادی در بین کاربران و فضای کسب و کار پیدا کرده است.

مرکز تلفن مایکروسافت (Microsoft) :
یکی دیگر از انواع مرکز تلفن ویپ می‌توان مرکز تلفن مایکروسافت را نام برد. اساس کار آن بر اساس تقسیم بار ترافیکی بین تمامی سرورها است و همانند سرور سیسکو کلاستر بیس بوده و در صورت ایراد در یکی از سرورها امکان ادامه کار به کمک دیگر سرورها فراهم می‌شود.
مرکز تلفن فری سوئیچ (Free Switch) :
این مرکز تلفن همانند مرکز تلفن استریسک به صورت باز بوده و امکان شخصی‌سازی را برای کاربر فراهم می‌کند. این مرکز تا حدودی مشکلات ایجاد شده توسط مرکز تلفن استریسک را مرتفع کرده است و از ویژگی‌های آن انعطاف پذیری بیشتر نسبت به مراکز تلفنی دیگرمی‌باشد.
فری سوئیچ بر بستر قابل اجرا بر سیستم عامل‌هایی از جمله Mac OSX و Linux Windows می‌باشد. نرم‌افزار تلفنی آن در حال حاضر توانایی مدیریت هزاران تماس را دارا بوده و انعطاف‌پذیری مناسبی را روی بسترهای مختلف فراهم می‌کند. دوره آموزش سانترال پاناسونیک و ایزابل (سیپ سرور)
مرکز تلفن آوایا (Avaya) :
این مرکز تلفن به علت استفاده از سخت‌افزاری آمریکایی از یک پروتکل خاص  (H323) در ایران مورد استقبال زیادی واقع نشده است. در سازمان‌هایی که از این سیستم استفاده می‌کنند امکان کاربرد تلفنی که از یک پروتکل دیگر بهره مند است وجود ندارد.  این موضوع سبب می‌گردد مجبور به استفاده از تجهیزات همین کمپانی باشید و نتوانید از سخت‌افزارهای سیستم دیگر استفاده کنید.
مرکز تلفن نیوراک (Newrock) :
یکی دیگر از انواع مرکز تلفن ویپ می توان به مرکز تلفن نیوراک اشاره کرد،که از سوی یک کمپانی چینی برای کسب‌ و‌ کارهای کوچک طراحی وعرضه گردیده است. این مرکز تلفن دارای چندین ویژگی خاص در بین سخت‌افزارهای مشابه می‌باشد. به طور مثال این مرکز در عین سادگی دارای یک نرم‌افزار مدیریت ارتباط با مشتری است که می‌توان اطلاعات مشتری را به صورت یادداشت در سیستم ثبت کرد.
علاوه بر آن از ویژگی پاپ‌آپ تلفنی به عنوان یکی دیگر از مشخصه‌های منحصر به فرد این مرکز یاد می‌شود. نرم‌افزار مرکز تلفن نیوراک روی کامپیوتر نصب گردیده و به محض ثبت تماس ورودی، به صورت اتوماتیک نرم‌افزار باز شده و در صورتی که اطلاعات مشتری از پیش ثبت شده باشد، سوابق و اطلاعات کاربری او را نمایش می‌دهد.
مرکز تلفن سنگوما (Sangoma) :
سنگوما یک سیستم مدیریت تماس ساخت کشور کانادا است. کمپانی سنگوما امکان ارائه خدمات به شرکت‌های کوچک را دارد. این کمپانی محصولاتی اختصاصی شامل مبدل‌های داخلی و خارجی، تلفن ویپ و فایروال اختصاصی SBC دارد.
مرکز تلفن Hosted PBX :
جدیدترین سیستم مدیریت تماس ویپ مخصوص این مرکز تلفن می‌باشد. این سیستم با توجه به تکنولوژی مدرن به کار رفته در آن، یک سرویس مدیریت تماس ورودی و خروجی هوشمند و مقرون به صرفه شناخته می‌شود و به نوعی طراحی شده که در ازای پرداخت حق اشتراک، می‌توانید از خدمات آن استفاده ‌کنید. مثلا برای شرکتی که ۲۰ داخلی دارد می‌توانید یک سرویس تلفنی با تعداد داخلی ۲۰ عدد، تلفن گویا، ضبط مکالمات و صف انتظار تهیه کنید. هرسوالی که داری در انجمن مطرح کن
اجزای مرکز تلفن ویپ
سرور (Server) : 
اصلی‌ترین بخش مرکز تلفن ویپ سرور آن است که وظیفه مدیریت دیگر اجزای سیستم را به عهده دارد. سرورها را می‌توان از لحاظ نوع ساختار‌های ارتباطی و حجم تماس‌ها به دو نوع تقسیم کرد.
نوع اول: شامل نرم‌افزارهای مدیریت ارتباطات می‌باشند که بر روی سرور نصب می‌شوند. با نصب این نرم افزار امکان تعریف داخلی‌های سازمان و راه‌اندازی سیستم ارتباطی ویپ وجود دارد.
نوع دوم : سرورهای سخت‌افزاری هستند. این سرورها از پیش طراحی شده و وظیفه مشخصی را بر عهده دارند. انتخاب این نوع سرورها بر اساس تعداد داخلی‌ها و خطوط شهری متصل شده به سرور و یا نیاز سازمان در سایر موارد می‌باشد. استفاده از این نوع سرور برای سازمان‌های کوچک و محدود توصیه شده و برای کسب و کار با ظرفیت بالا مناسب نیست. مدیریت داده‌ها در این مدل ساده‌تر است.
گیت وی (Gateway) :
این دستگاه با توجه به نام آن دروازه‌ای میان دو سیستم متفاوت است و یا از یک ساختار به ساختار دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد. مشابه تجهیزات مورد استفاده در ساختارهای مخابراتی یا شبکه‌های کامپیوتری و متناسب با ظرفیت‌های مختلف استفاده شده،  گیت وی‌ها نیز در دو نوع کلی عرضه می‌گردند. مدل‌های ظرفیت پایین‌تر با نام کارت و ظرفیت بالاتر با نام ماژول شناخته می‌شوند. کارت‌ها به هنگام استفاده می‌بایست بر روی سرورها نصب گردند ولی ماهیت ماژول‌ها مستقل بوده و به صورت یکی از اجزای شبکه به سرور مرکز تلفن متصل می‌شوند.
ترمینال (Terminal) :
ترمینال‌ها ابزارهای مورد استفاده کاربران در سیستم‌های تحت شبکه ویپ هستند. این ترمینال‌ها قادرند به صورت سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری و بر اساس نوع نیاز کاربران سازمان مورد استفاده قرار گیرند. تلفن‌های تحت شبکه یا همان IP Phone  نوع سخت‌افزاری ترمینال‌ها بوده و نوع نرم‌افزاری آن بر روی کامپیوتر ها (Softphone) قابل دسترسی و استفاده هستند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه سانترال ، ویپ و شبکه با ما همراه باشید…

ttttttttttttttttttttttt
فیبر نوری و انواع آن را بهتر بشناسیم
nnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn
فیبر نوری، یک فیبر استوانه ای از جنس شیشه است که ضخامتی به اندازه باریکی یک تار مو دارد و یک محیط دی الکتریک را برای انتقال سیگنال فراهم می‌ کند. الیافی که برای ارتباطات مخابراتی بر اساس فیبرهای نوری به کار رفته اند، هدایت کننده امواج هستند و از یک محیط دی الکتریک شفاف تشکیل شده‌اند. ساختار یک فیبر نوری را در شکل زیر مشاهده می کنید. قسمت ها به ترتیب از بخش داخلی به سمت بیرونی شامل یک هسته شیشه ای، غلاف شیشه ای و روکش پلاستیکی می باشد.

آنچه در این مقاله می خوانید:

 با اجزای تشکیل دهنده فیبر نوری آشنا شویم۱-هسته در فیبرهای نوری :۲-غلاف یا روکش در فیبرهای نوری:۳-پوشش بیرونی در فیبر نوری :انواع فیبر نوری۱-طبقه بندی فیبر نوری بر اساس تعداد حالت یا mode:الف) فیبر نوری تک حالته:(ب) فیبر نوری چند حالته:۲- فیبر نوری بر اساس ضریب شکست:الف) فیبر نوری مرحله – شاخص:(ب) فیبر نوری با شاخص درجه بندی شده:۷ مزیت کابل های فیبر نوری نسبت به کابل های مسی۱- پهنای باند بیشتر۲- سرعت بالاتر۳-پوشش دهی فاصله های طولانی تر۴- قابلیت اطمینان پذیری بهتر۵- باریک تر و محکم تر۶- انعطاف پذیری بیشتر برای کاربردهای آینده۷- هزینه های پایین تر 
با اجزای تشکیل دهنده فیبر نوری آشنا شویم
۱-هسته در فیبرهای نوری :
هسته در یک فیبر نوری شبیه به یک لوله مرکزی با ضخامت بسیار نازک است و از یک محیط دی الکتریک شفاف نوری ساخته شده است. هسته در فیبرهای نوری، انتقال دهنده نور به سمت گیرنده ها می باشد. اندازه قطر هسته به صورت ۵ تا ۱۰۰ um نمایش داده می شود.
۲-غلاف یا روکش در فیبرهای نوری:
روکش یا غلاف در فیبرهای نوری، پوششی را شامل می شود به طوری که هسته را احاطه می کند. میزان بازتاب از هسته در فیلم های نوری به واسطه روکش آن شاخص استانداردی دارد، بنابراین وجود روکش کمک می کند که نور درون هسته از نظر پدیده‌های انعکاس داخلی با راندمان بالا در مسیر حرکت کند.
۳-پوشش بیرونی در فیبر نوری :
خارجی ترین لایه در هر فیبر نوری، پوشش پلاستیکی است که معمولاً از لاستیک سیلیکونی تشکیل شده و نقش محافظ را برای قسمت های داخلی ایفا می کند. ضخامت این پوشش به صورت ۲۵۰-۳۰۰ um نمایش داده می شود.
انواع فیبر نوری
به طور کلی فیبرنوری بر اساس تعداد حالت ها (mode) و ضریب شکست به دو دسته طبقه بندی می شود. در زیر هر یک از این حالت ها و دسته بندی های توضیح داده شده اند.
هرسوالی که داری در انجمن مطرح کن
۱-طبقه بندی فیبر نوری بر اساس تعداد حالت یا mode:
الف) فیبر نوری تک حالته:
در فیبر نوری تک حالته، فقط یک نوع اشعه نور می تواند از طریق فیبر منتشر شود. این نوع الیاف دارای قطر هسته کوچک (um5) و قطر روکش با مقدار بیشتر، (um70) هستند. تفاوت بین ضریب شکست هسته و روکش بسیار کم است. هیچ پراکندگی نور در این مدل فیبرهای نوری وجود ندارد؛ به این معنا که هیچ تخریب سیگنال در طول انتقال نور از طریق فیبرنوری وجود نخواهد داشت. نور از طریق یک دیود لیزری عبور داده می شود. این فیبرهای تک حالته را در شکل زیر مشاهده می کنید.

(ب) فیبر نوری چند حالته:
فیبرنوری چند حالته تعداد بیشتری وضعیت را برای اشعه نوری که از طریق آن عبور می کند، امکان پذیر می کند. قطر هسته به طور کلی (um 40) و روکش آن (um70) است. اختلاف ضریب شکست نسبی نیز در این نوع فیبرها بیشتر از فیبر تک حالته است. به دلیل پراکندگی در فیبرهای چند حالته، احتمال تخریب سیگنال وجود دارد. به دلیل پراکندگی زیاد و تضعیف سیگنال، فیبر نوری چند حالته برای ارتباط از راه دور مناسب نیست.
۲- فیبر نوری بر اساس ضریب شکست:
الف) فیبر نوری مرحله – شاخص:
شاخص ضریب شکست هسته، ثابت است. ضریب شکست روکش نیز ثابت است. اشعه های نور از طریق آن به شکل پرتوهای نصف النهاری منتشر می شوند که در طول هر بازتاب، در مرز روکش هسته، از محور فیبرنوری عبور می کنند. این نوع انتقال را در شکل زیر مشاهده می کنید.

(ب) فیبر نوری با شاخص درجه بندی شده:
در این نوع فیبر نوری، هسته دارای ضریب شکست یکنواختی است که به تدریج از مرکز به سمت روکش هسته کاهش می یابد. روکش دارای ضریب شکست یکنواخت است. اشعه های نور از طریق آن به صورت اشعه های مورب یا پرتوهای مارپیچی منتشر می شوند. در هر زمان، پرتوها از محور فیبر عبور نمی کنند. این حالت را در شکل زیر مشاهده می کنند.

۷ مزیت کابل های فیبر نوری نسبت به کابل های مسی

هنگامی که قصد نصب یک کابل شبکه جدید را دارید و یا در حال بررسی و ارتقا به شبکه های جدید موجود هستید، ممکن است تصمیم بگیرید از کابل های فیبرنوری استفاده کنید. شبکه کابل های فیبر دارای مزایای مشخصی نسبت به کابل های مسی هستند. این مزایا را در بخش های زیر مشاهده می کنیم.
دوره آموزش سانترال پاناسونیک و ایزابل (سیپ سرور)
۱- پهنای باند بیشتر
کابل های مسی در ابتدا برای انتقال صوت طراحی شدند و پهنای باند محدودی دارند. کابل های فیبر نوری، پهنای باند بیشتری را برای انتقال داده ها، بیشتر از کابل های مسی با قطر یکسان، ارائه می دهند. در گروه کابل های فیبرهای نوری، فیبر تک حالته تا دو برابر بیشتر از فیبر چند حالته، توانایی ارائه می دهد.
۲- سرعت بالاتر
کابل های فیبر نوری دارای یک هسته هستند که نور را برای انتقال داده حمل می کند. این اجازه می دهد تا کابل فیبرهای نوری سیگنال هایی را با سرعتی که فقط حدود ۳۱ درصد از سرعت نور کندتر هستند – سریعتر از کابل های مس ۶Cat یا ۵Cat ارسال کنند. همچنین تخریب سیگنال با کابل های فیبر نوری، کمتر است.
۳-پوشش دهی فاصله های طولانی تر
کابل های فیبر نوری می توانند سیگنال های بسیار دورتر از حد معمول در مقایسه با کابل های مسی را منتقل کنند. به عنوان مثال، کابل های فیبر تک حالته با سرعت ۱۰ گیگابیت بر ثانیه می توانند سیگنال ها را تقریباً تا ۲۵ مایل حمل کنند. فاصله واقعی حمل سیگنال ها به نوع کابل، طول موج و شبکه بستگی دارد.
۴- قابلیت اطمینان پذیری بهتر
فیبر نوری در برابر تغییرات دما، هوا و رطوبت شدید ایمن است. همه این عوامل، فاکتورهایی هستند که می توانند اتصال کابل مسی را مختل کنند. به علاوه، فیبر، جریان الکتریکی را حمل نمی کند، بنابراین تداخل الکترومغناطیسی (EMI) که می تواند انتقال داده را قطع کند، وجود ندارد. فیبرهای نوری همچنین مانند کابل های مس قدیمی یا فرسوده، خطر آتش سوزی ندارد.
۵- باریک تر و محکم تر
در مقایسه با کابل های مسی، وزن کابل های فیبر نوری نازک تر و سبک تر است. فیبرهای نوری، بیشتر از مس، در برابر فشار و کشش، مقاوم است و کمتر در معرض آسیب و شکستگی قرار دارد.
۶- انعطاف پذیری بیشتر برای کاربردهای آینده
مبدل های رسانه، امکان ترکیب فیبرنوری در شبکه های موجود را فراهم می کنند. مبدل ها اتصالات اترنت UTP را از طریق کابل فیبرهای نوری گسترش می دهند. فیبرهای نوری به ویژه برای مخابرات و ارتباطات جهانی و داخل کشور بسیار مهم هستند اما نیاز به تأمین زیرساخت های آن می باشد.
۷- هزینه های پایین تر
اگرچه برخی از کابل های فیبر نوری ممکن است هزینه اولیه بالاتری نسبت به کابل های مس داشته باشند، اما دوام و قابلیت اطمینان فیبر می تواند هزینه کل را کمتر کند. با پیشرفت تکنولوژی، کابل فیبرهای نوری و اجزای مربوط به آن همچنان کاهش می یابند.