مراکز داده دارای ساختار کابل کشی بسیار پیچیده‌ای هستند. طراحی کابل کشی مناسب برای عملکرد مرکز داده ضروری‌ست. یک خطای کوچک در کابل کشی مراکز داده می‌تواند به چالش‌های ساختاری منجر شود. پیچیدگی معماری کابل کشی مرکز داده در نهایت منجر به مشکلاتی در شناسایی خطاها، تعمیر و نگهداری و عیب یابی می‌شود.
علاوه بر آن، فناوری‌های مدرن امروزی مانند اینترنت اشیا (IoT)، رایانش ابری، کلان داده و غیره دسترسی بهینه به بالاترین ظرفیت ذخیره‌سازی مرکز داده را می‌طلبد. مجدداً هر گونه خطا در زیرساخت کابل کشی مراکز داده می‌تواند منجر به چالش‌های عملیاتی مانند از دست دادن داده‌ها، ذخیره سازی ناکافی و خرابی ناگهانی سیستم ذخیره سازی داده شود.
قرار دادن کابل‌ها در مرکز داده و استانداردهای آنبیش از بیست سال پیش، اجرای بیشتر کابل کشی مراکز داده، اگر نگوییم تمام کابل‌کشی‌ها، در زیر کف‌های کاذب، معمول بود. فضای بین زمین و کف کاذب، جداسازی و مسیریابی کابل‌ها را دقیقاً در جایی که نیاز بود با موانع کمی آسان می‌کرد و کابل‌ها را از دید دور نگه می‌داشت.
روش غالب نصب خنک کننده در مرکز داده در آن زمان این بود که کل کف زیرین را با هوای سرد پر می‌کردند. دیفیوزرهایی که به صورت استراتژیک در زیر ردیف رک‌ها قرار می‌گیرند، هوای سرد را به سمت بالا منحرف می‌کنند تا گرمای تولید شده توسط رک‌های سرورهای بالایی را دفع کند.
استانداردهای کابل کشی چیست؟
ANSI / ITA 568 و ISO / IEC 11801 دو نامی هستند که باید بدانید زیرا این دو استاندارد اصلی کابل کشی ساخت یافته هستند. نحوه چیدمان و سازماندهی کابل کشی و تجهیزات در سیستم ساختاریافته توسط برخی قوانین و مقررات سختگیرانه مشخص می‌شود.
چه کابل‌هایی در مرکز داده استفاده می شود؟
مراکز داده معمولا از سه نوع کابل کشی شبکه استفاده می‌کنند: برق AC / DC، زمین، مس و فیبر نوری.
برای تعیین اینکه کدام نوع کابل باید استفاده شود، می‌توانید به رابط موجود در تجهیزات مورد استفاده در مرکز داده مراجعه کنید.مشکلات کابل کشی مراکز داده با این حال، حجم فزاینده سخت افزار و کابل در زیر کف کاذب و در مقیاس زیاد، مانع حرکت مناسب جریان هوای زیرین شده و نیز خود کابل‌ها گرما تولید می‌کنند.
با افزایش هزینه‌های برق و خنک کننده‌ها، مهندسان در این زمان، شروع به استفاده از کانال‌های زیرزمینی برای پمپاژ هوای سرد، در صورت نیاز کردند. این امر هزینه‌های عملیاتی را کاهش داد، اما دسترسی به فضای کابل کشی شده را نیز محدود کرد. در نتیجه، کابل‌ها کم کم به بالای سقف کاذب منتقل شد.
در مرحله کابل کشی ساخت یافته اتاق سرور یا مراکز داده کوچکتر که تجهیزات به ندرت جابجا شوند، سینی‌های کابل شبکه اغلب مستقیماً در بالای قفسه‌های کاذب سرور (TOR) نصب می‌شوند.
کابل‌های کمتر به معنای وزن کمتر است که می‌تواند توسط قاب‌های کابینتی پشتیبانی شود. این راه معمولاً نصب سریع‌تر و آسانتری را به همراه دارد که به سخت افزار کمتری نیز نیاز است.
سینی‌های سبدی فلزی سبک وزن برای نگهداری کابل‌های داده ولتاژ پایین و فیبرنوری و سینی‌های نردبانی آلومینیومی یا فولادی سنگین برای جدا نگه داشتن خطوط برق فشار قوی ضخیم‌تر و سنگین‌تر استفاده می‌شود. در مراکز داده با مقیاس بزرگ، مسیرهای کابل را از سقف با استفاده از پایه‌های ذوزنقه‌ای یا میله‌های رزوه‌دار عبور می‌دهند.
ساختار کابل کشی مرکز داده بزرگ به خودی خود عظیم و بسیار سنگین است و طول کابل طولانی‌تر است. با این روش سیستم تعلیق فشاراز بین می‌رود و کابل‌های نصب شده در بالای سقف به طور ایمن‌تر به نقاط اتصال خود وصل می‌شوند.
همچنین جداسازی کابل‌های ولتاژ بالا یا پایین راحت‌تر انجام می‌شود.در کابل کشی مراکز داده بهتر است توجه شود که تعداد تقریباً محدودی از کابل‌ها را می‌توان در زیر کف‌های کاذب پراکنده کرد زیرا اگر تعداد کابل‌ها زیاد شود گرمای زیادی تولید شده و انرژی زیادی نیز به هدر می‌رود.
برخی از مشکلات رایج در کابل کشی شبکه چیست؟
5 مشکلات رایج کابل‌کشی شبکه: کابل‌کشی شما با استانداردها مطابقت ندارد.
کابل‌کشی شما قدیمی‌ست.
کابل‌ها و کانکتورها سازگار نیستند.
پچ کوردها بی‌کیفیت هستند.
کابل‌ها به درستی نصب نشده‌اند.
ایجاد استانداردهای کابل کشی مراکز داده حرکت به سمت کابل کشی در سقف کاذب مرکزداده، منجر به ایجاد استانداردهای ظرفیت‌های سینی‌های کابل کشی شده است. رعایت کدهای ساختمانی و استانداردهای صنعتی بخش ضروری ساخت مرکز داده است و این امر در طراحی و اجرای سیستم سینی کابل نیز صدق می‌کند.
در حالی که کارآمدترین روش برای کابل‌کشی مرکز داده، استفاده از سیستم مدیریت سینی‌های قرارگیری کابل پیش‌ساخته است، نمی‌توانید کابل کشی‌هارا به دلخواه انجام دهید. قوانین خاصی برای ظرفیت پر کردن سینی وجود دارد که باید رعایت شود. در کابل کشی مراکز داده از استانداردها پیروی می‌کنیم. زاویه خمش کابل‌ها باید به درستی انجام شود. حداکثر طول کابل را مطابق استاندارد و کاتالوگ ارایه شده سازنده در نظر بگیرید. فاصله مجاز از کابل برق و سایر تجهیزات دارای فلوی مغناطیسی را رعایت کنید. مراقب باشید کابل ها دچار له شدگی و پارگی نگردند. کابل‌ها در دسته‌های مشخص و لیبل گذاری شوند. از به هم پیچیدن کابل‌ها اجتناب کنید. استانداردهای سینی کابل و کابل کشی مراکز داده در آمریکا استانداردهای سینی کابل تحت ماده 392 قانون ملی برق (NFPA 70) آمریکا، منتشر شده توسط انجمن ملی حفاظت از آتش‌سوزی، پوشش داده شده است.
این استاندارد بیان می‌کند که برای سینی‌های کابل‌های کنترل (نه برق)، مجموع مساحت همه کابل‌ها در هر مقطعی نباید از 50 درصد سطح مقطع داخلی سینی کابل تجاوز کند. به عنوان مثال، یک سینی با عمق 4 اینچ و عرض 24 اینچ، 96 اینچ مربع مسیر کابل را ارائه می‌دهد.استاندارد دیگری که توسط انجمن صنعت ارتباطات (TIA) تأیید شده است، حتی سختگیرتر است و ظرفیت سینی کابل را تا 40 درصد محدود می‌کند. بنابراین، حداکثر تعداد کابل‌های مجاز در سینی‌های کابل – و آنچه که به عنوان سینی کابل “100٪” واجد شرایط است – در نهایت توسط استانداردهای ساختمان تعیین می‌شود و نه سازنده یا حجم فیزیکی واقعی سینی.
استانداردهای مرتبط با کابل کشی مراکز داده ساخت یافته که در ایران استفاده می‌شود استانداردهای تدوین شده برای کابل کشی مراکز داده ساخت یافته توسط سازمان های TIA، ISO/IEC و CELENEC تدوین می‌شوند.
استاندارد ANSI/TIA-568.0-D: اصول عمومی کابل کشی استاندارد محل مشتری.
تدوین شده در 2015استاندارد ANSI/TIA-568.1-D: استاندارد زیر ساخت ساختمان های تجاری.
2015استاندارد ANSI/TIA-568-C.2: استاندارد کابل کشی زوج سیم به هم تابیده و قطعات.
2009استاندارد ANSI/TIA-568-C.3: استاندارد کابل کشی فیبر نوری و قطعات.
2008استاندارد ANSI/TIA-569-B: استاندارد ساختمان های تجاری برای مسیر های مخابراتی.
2009استاندارد ANSI/TIA/EIA-606-A-2002: استاندارد های مدیریتی برای زیر ساخت تجاری ارتباطات
همچنین در مورد کابل کشی مراکز داده باید بدانید که تغییراتی در انواع خطوط فشار ضعیفی که در داخل مرکز داده اجرا می‌شوند وجود دارد.
مس در حال حذف تدریجی به نفع کابل‌های فیبر نوری چند رشته ای‌ست که می‌توانند سرعت انتقال داده‌های سریع‌تری را پشتیبانی کنند.