برخی از کاربران تصور میکنند روتر و اکسسپوینت را یک محصول واحد تصور میکنند، اما اینگونه نیست. اکسسپوینت وسیلهای است که سایر تجهیزات بیسیم به آن متصل میشوند، در حالی که روتر یکی از تجهیزات اصلی و مهم شبکه است که وظیفه هدایت بستهها به سمت گرههای مقصد در یک شبکه داخلی یا خارجی را عهدهدار است.
اکسسپوینت چیست؟
اکسسپوینت یا همان نقطه دسترسی به تجهیزاتی گفته میشود که عملکردی مشابه با سوییچ در شبکههای کابلی دارند با این تفاوت که عملکرد آنها در ارتباط با شبکههای بیسیم است. اکسسپوینتها اجازه میدهند چند سامانه کامپیوتری را از طریق شبکههای بیسیم به یکدیگر متصل کنید و یک شبکه محلی بیسیم (WLAN) به وجود آورید. با توجه به اینکه وظیفه اصلی اکسسپوینت اتصال دستگاههای وایفای به یکدیگر است، به تنهایی کاربرد چندان زیادی ندارد. به عبارت دیگر، برای آنکه این امکان را داشته باشیم تا دستگاههای درون یک شبکه سیمی را به یکدیگر و سرانجام به اینترنت متصل کنیم باید اکسسپوینت را به روتر وصل کنیم. کار اصلی روتر تخصیص آدرسهای آیپی به دستگاههای تحت شبکه و دریافت بستههای دادهای از دستگاههایی همچون اکسسپوینت و اتصال دستگاهها به اینترنت و ارائه بستری برای پیادهسازی یک شبکه بیسیم است. اکسسپوینت با ایجاد یک نقطه دسترسی یک نام شبکه (SSID) منتشر میکند تا سایر دستگاههای وایفای بتوانند با استفاده از وایفای به نقطه دسترسی ساخته شده متصل شوند. دستگاههایی که به اکسسپوینت وصل میشوند در یک شبکه محلی با یکدیگر در ارتباط هستند، در نتیجه به سرویسهای تحت شبکه همچون بهاشتراکگذاری فایلها بدون مشکل دسترسی خواهند داشت. دقت کنید در روترهای بیسیم جدید روتر و اکسسپوینت در قالب یک دستگاه واحد در اختیار مصرفکنندگان قرار میگیرند، درست به همان شکلی که امروزه مودم و روتر در قالب یک دستگاه واحد استفاده میشوند.
چگونه یک روتر را به یک نقطه دسترسی تبدیل کنیم؟
برای انجام اینکار به دو روتر نیاز دارید. با توجه به اینکه بسیاری از کاربران پس از خریداری روتر جدید، روتر قدیمی خود را به کناری قرار میدهند، در نتیجه این امکان وجود دارد تا بدون نیاز به خرید یک اکسس پوینت جدید، روتر دوم را به اکسسپوینت تبدیل کنیم. اینکار پیچیدگی خاصی ندارد و به سادگی امکانپذیر است. برای انجام اینکار ما از روترهای شرکت تیپیلینک استفاده میکنیم. همچنین با توجه به اینکه بسیاری از تجهیزات مورد استفاده کاربران ممکن است از استاندارد 802.11ac پشتیبانی نکند، در نتیجه اگر روتر دوم شما تنها از استاندارد سری N پشتیبانی میکند ایرادی ندارد. در این روش روتر اصلی به روتر تیپیلینک سری N و از طریق درگاه LAN متصل میشود. دقت کنید در این روش نیازی به درگاه WAN روتر دوم نداریم. در شکل زیر روتر سمت چپ روتر اصلی (Main Router) و روتر سمت راست اکسس پونیت (Access Point) است.
مرحله 1 : کامپیوتر خود را با استفاده از کابل اترنت به درگاه دوم پورت LAN در روتر سری N تیپیلینک متصل کنید. آدرس آیپی روتر را در مرورگر خود تایپ کنید تا رابط کاربری تحت وب روتر تیپیلینک ظاهر شود. در ادامه گذرواژه مربوطه را وارد کنید تا صفحه تنظیمات روتر ظاهر شود. در حالی که امکان انجام اینکار با استفاده از وایفای هم وجود ندارد، اما توصیه نمیکنیم چنین کاری را انجام دهید.
مرحله 2 : از طریق منوی سمت چپ به مسیر Network > LAN بروید. در فیلد LAN IP address روتر سری N تیپیلینک باید آدرس آیپی یکسان با آدرس آیپی روتر اصلی را وارد کنید. دقت کنید این آدرس آیپی باید خارج از محدوده آدرسهای آیپی باشد که سرور DHCP روتر اصلی از آنها استفاده میکند. بهطور مثال اگر سرور DHCP روتر اصلی آدرسهای آیپی در بازه 192.168.2.100 تا 192.168.2.199 را استفاده میکند، شما باید آدرس آیپی روتر N تیپیلینک را 192.168.2.x تعیین کنید. در اینجا کاراکتر X باید خارج از محدوده DHCP باشد. آدرسی شبیه به 192.168.2.11 مناسب است.
پس از آنکه آدرس LAN IP را تغییر دادید، روتر را ریبوت کنید تا تغییرات اعمال شوند. دقت کنید در مراجعه بعدی باید با استفاده از آدرس آیپی جدید به روتر N تیپیلینک متصل شوید.
مرحله 3 : به مسیر Wireless> Wireless Settings بروید و نام شبکه (SSID) را مشخص کنید. این نام میتواند یکسان یا متفاوت از نام روتر اصلی باشد. بعد از اعمال تغییر دکمه Save را کلیک کنید.
مرحله 4 : به مسیر Wireless> Wireless Security بروید و مکانیزم امنیتی شبکه بیسیم را مشخص کنید. پیشنهاد میکنیم گزینه WPA/WPA2-Personal را انتخاب کنید که امنیت بیشتری دارد. پس از انتخاب گزینه موردنظر کلید Save را کلیک کنید تا تغییرات اعمال شود.
اگر از یک روتر دوبانده استفاده میکنید باید همین فرآیند را روی باند 5 گیگاهرتز تکرار کنید.
گام 5 : به مسیر DHCP > DHCP Settings بروید و گزینه Disable the DHCP Server را انتخاب کنید و دکمه Save را کلیک کنید. اگر گزینه فوق را غیر فعال نکنید، روتر دوم بهطور خودکار اقدام به تخصیص آدرسهای آیپی میکند.
مرحله 6 : به مسیر System Tools > Reboot بروید و گزینه Reboot را انتخاب کنید تا دستگاه راهاندازی مجدد شود.
مرحله 7 : با استفاده از یک کابل اترنت درگاههای LAN روتر اصلی را به روتر N تیپیلینک متصل کنید. تمامی درگاههای LAN که روی روتر N تیپیلینک قرار دارند اکنون دسترسی به اینترنت را برای دستگاهها امکانپذیر میکنند. همچنین، این امکان وجود دارد تا دستگاههای وایفای از طریق روتر N تیپیلینک و با استفاده از نام شبکه و گذرواژهای که پیشتر تنظیم کردهاید به اینترنت متصل شوند.
با این روش میتوانید بدون نیاز به خرید یک اکسسپوینت از روتر دوم خود به عنوان نقطه دسترسی استفاده کرده و دامنه شبکه وایفای را بیشتر کنید.
کلام آخر
اکسسپوینت به دستگاههای بیسیم اجازه اتصال به شبکه را میدهد، در حالی که مسیریاب اکسسپوینت را به شبکههای خارجی همچون اینترنت متصل میکند. اکسسپوینت فاقد قابلیت هدایت بستهها است، اما وظیفه اصلی روتر هدایت بستهها به سمت گره مقصد است. روتر میتواند بستههای دریافتی از ورودیهای مختلف را به سمت خروجیهای مدنظر ارسال کند، اما اکسسپوینت تنها بستههای دریافتی از گیرنده وایفای را به رابط سیمی هدایت میکند. مسیریابها از الگوریتمهای خاصی برای مسیریابی استفاده میکنند که جدول مسیریابی یکی از آنها است، در حالی که اکسسپوینتها فاقد چنین قابلیتی هستند.
منبع : shabakeh-mag
ttttttttttttttttttttttt
چگونه یک روتر قدیمی را به سوئیچ تبدیل کنیم؟
nnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn
گاهی اوقات روترهای قدیمی دیگر کارکرد اصلی خود را از دست میدهند و برای وایفای مناسب نیستند ولی درگاههای زیاد آن میتوانند به عنوان سوییچ استفاده شوند. چندین دستگاه میتوانند به این سوییچ متصل شده و از اینترنت استفاده کنند.
استفاده از یک روتر به عنوان سوییچ نیازمند چند تنظیم کوچک روی مودم و روتر شما است اما شما را از خرید یک سوییچ جدید بینیاز میکند.
مراحل تبدیل یک روتر به سوییچ
۱- روتری که میخواهید به سوییچ تبدیل کنید را به برق زده و روشن کنید. در ادامه، این روتر به عنوان یک دستگاه روتر – سوییچ (switch-router) میشناسیم.
۲- کلید «ریست» دستگاه روتر – سوییچ را به مدت ۳۰ ثانیه فشار داده و رها نکنید تا دستگاه به طور کامل ریستارت شود. چراغهای روشن روتر – سوییچ باید به حالت چشمکزن درآمده و دستگاه به تنظیمات کارخانه برگردد. این عملیات باعث میشود نمام تنظیمات گذشته ذخیره شده روی روتر پاک شوند.
۳- حالا میخواهیم مودم یا مودم روتر جدید را به سوییچ متصل کنیم تا اینترنت روی سوییچ به اشتراک گذاشته شود. یک کابل کراس (کابل اترنت با دو سر RJ۴۵ یکسان) نیاز داریم. یک سر کابل کراس را به درگاه LAN/Ethernet مودم یا مودم روتر جدید و یک سر دیگر کابل کراس را به درگاه LAN/Ethernet روتر – سوییچ وصل میکنیم. درگاه WAN دیگر روی روتر – سوییچ استفاده نمیشود.
۴- با استفاده از یک کابل اترنت، کامپیوتر رومیزی یا لپتاپ را به درگاه LAN/Ethernet روتر – سوییچ متصل میکنیم.
۵- در گام بعدی باید وارد پنل مدیریت روتر – سوییچ شده و تنظیمات این دستگاه را انجام دهیم. آدرس آیپی روتر – سوییچ (برای مثال ۱۹۲.۱۶۸.۱.۱) را در یک مرورگر وب وارد میکنیم. براساس برند روتر – سوییچ ممکن است آدرس آیپی پیشفرض پنل مدیریتی متفاوت باشد.
۶- با نام کاربری و رمزعبور وارد پنل مدیریتی روتر – سوییچ میشویم. در بسیاری از دستگاههای روتر – سوییچ، نام کاربری پیشفرض «admin» و رمزعبور «admin» یا «password» است. نام کاربری و رمزعبور پیشفرض روی خود دستگاه نوشته شده است.
۷- برای عدم تداخل میان آدرس آیپی روتر – سوییچ با مودم روتر جدید، باید آدرس آیپی روتر – سوییچ را تغییر دهیم. اگر آدرس آیپی مودم شما ۱۹۲.۱۶۸.۱.۱ است؛ میتوانید آدرس آیپی ۱۹۲.۱۶۸.۱.۱ را به ۱۹۲.۱۶۸.۱.۲ تغییر دهید. برای تغییر آدرس آیپی میتوانید به بخشهای «Home» یا «Setup» و «LAN» مراجعه کنید.
۸- روی همان دستگاه روتر – سوییچ باید قابلیت DHCP Server را غیرفعال کنید. دیگر روی این دستگاه به قابلیت DHCP نیاز نداریم. وارد این بخش شوید و تیک فعال بودن آن را بردارید.
۹- روی روتر – سوییچ مودم دستگاه را هم باید از Gateway (روشن بودن NAT) به مود Router (خاموش بودن NAT) تبدیل کنید.
۱۰- تنظیم بعدی، غیرفعال کردن قابلیت وایفای یا wireless broadcast است. نیازی به روشن بودن وایفای نیست و امنیت دستگاه را هم بهتر تامین میکند.
۱۱- فراموش نکنید که تمامی تنظیمات انجام شده روی دستگاه روتر – سوییچ را ذخیره و از پنل مدیریت خارج شوید.
حالا روتر قدیمی شما در نقش یک سوییچ ظاهر شده و میتوانید دستگاههای دیگر را با کابل اترنت به درگاههای آن متصل کرده و ضمن استفاده از اینترنت، یک شبکه بدون هیچ هزینهای راهاندازی کنید.
منبع:شبکه چی
ttttttttttttttttttttttt
چگونه کامپیوتر خانگی خود را به یک سرور وب تبدیل کنیم
nnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn
این روزها همه ما به شکلهای مختلف از اینترنت استفاده میکنیم. از جستجوی یک موضوع تا گشت گذار در سایتهای مختلف و تماشای رسانه، و برای انجام چنین کارهایی ما به برخی از انواع سرورها وابسته هستیم که به درخواستهای ما را بر اساس محتوایی که در خود ذخیره کردهاند پاسخ میدهند. روشها و تکنیکهایی وجود دارد که بر اساس آن شما میتوانید کامپیوتر شخصی خود را به یک سرور وب تبدیل کرده و فایلها، تصاویر، صفحات وب و سایر رسانههای دیجیتال خود را روی آن میزبانی کنید.
برای این که کاری کنید کامپیوتر شخصی شما شبیه به یک سرور عمل کند، تنها کافی است یک نرم افزار به نام Opera Unite را دانلود و نصب کنید. بعد از نصب این نرم افزار شما باید آن را به گونهای پیکربندی کنید تا بتواند از فایلهای مخصوص شما میزبانی کند.
برای تبدیل کردن کامپیوتر خود به یک سرور وب مراحل زیر را انجام دهید:
ابتدا مرورگر اپرا را روی کامپیوتر خود باز کرده و از گوشه سمت چپ پایین این مرورگر Opera Unite service را انتخاب و آن را فعال کنید.
بعد از این که این سرویس با موفقیت فعال شد شما باید فایلها یا فولدرهای مورد نظر خود را به این سرویس اضافه کنید تا بتوانید آنها را میزبانی کنید. برای اضافه کردن این فایلها روی File sharing link در Opera Unite دابل کلیک کرده و فایلها و فولدرهایی را که میخواهید از طریق اینترنت به اشتراک بگذارید را انتخاب کنید.
بعد از انتخاب این فایلها و میزبانی و اشتراک آنها میتوان از طریق اینترنت یا یک دستگاه خاص و یا تمام دستگاههای عمومی به آنها دسترسی پیدا کرد. شما همچنین میتوانید از طریق گزینههای ارائه شده به راحتی سطح دسترسی را تنظیم کنید.
اگر احساس میکنید که فایلها و فولدرهایی که به اشتراک گذاشتهاید از امنیت برخوردار نیستند میتوانید یک کلمه عبور را نیز برای آنها در نظر بگیرید.
توجه داشته باشید که در زمان میزبانی از این فایلها باید کامپیوتر شخصی شما تمام مدت روشن و به اینترنت متصل باشد تا شما بتوانید از طریق سایر دستگاهها یا لینکها به آنها دسترسی داشته باشید.
Opera Unite هیچ دادهای را از اینترنت کش نمیکند، بنابراین نیازی نیست نگران جمع شدن فایلهای زاید یا هر نوع دادهای در زمان کار با این نرم افزار باشید.
منبع:مجله شبکه